Home » glastuinbouw

Tagglastuinbouw

‘200 illegale Oekraïners helpt het imago van de glastuinbouw niet’

Financieele Dagblad, 12 december 2024 – De tomatenteler als werkverschaffer van laagbetaalde uitzendkrachten voor bulkproductie; van dat beeld moet de sector af, zegt Annelies Looije van Looye Kwekers. ‘De arbeidsmigranten die hier werken zijn geen wegwerpartikelen.’ 

In het kort

•De glastuinbouw wil af van slecht imago en symbool van laagwaardige arbeidsmigratie.

•Politiek Den Haag heeft volgens teler Looye weinig benul van de hoogwaardige kennis in de sector.

•Strengere regels die uitbuiting van arbeidsmigranten tegengaan zijn volgens de tomatenteler welkom.

Lees hier verder (origineel bericht)

Tomatenkweker: ‘Zonder arbeidsmigranten red ik het niet’

Omroep Zeeland, 19 juli 2024 – Het is druk in de kas van Sjoerd van Adrichem in Westdorpe. In het kassencomplex van 27 hectare kweekt hij tomaten en lopen de tomatenplukkers af en aan. Daarbij is de inzet van arbeidsmigranten onmisbaar. Bijna iedereen in de kas, komt uit het buitenland. Ondertussen is het kabinet bezig met plannen om het aantal arbeidsmigranten in te perken. Of Sjoerd van Adrichem het redt met alleen mensen uit de regio? “Wij kunnen niet zonder.”

“Wij krijgen regelmatig belletjes van Nederlanders en Belgen uit de buurt die hier willen komen werken.” Toch loopt dat voor Van Adrichem bijna altijd uit op een teleurstelling . “We verwijzen ze door naar het uitzendbureau, alleen is slechts een enkeling daar op ingegaan.” En dus moet hij het vooral hebben van internationale werknemers.

Imago

Deels heeft het te maken met de vooroordelen, denkt de tomatenkweker: “In de glastuinbouw heerst altijd wel het idee dat het warm werk is en dat je snel vies wordt.” Zelf denkt hij daar anders over. “Ik vind het het mooiste werk wat er is. Je werkt altijd droog. In de zomer is het altijd mooi weer. Het is niet zo heet als mensen denken. En ook als het buiten regent. ben je hier toch droog aan het werk.” Maar zolang dat besef niet doordringt, lopen er in zijn kas bijna alleen maar arbeidsmigranten rond.

Kabinet

Het kabinet is bezig met het uitwerken van plannen rondom internationale werknemers. PVV en NSC vinden dat het wel wat minder kan, en ook een lijvig rapport toonde onlangs aan dat het voor Nederland beter zou zijn als we niet meer iedereen van buiten hier laten komen werken. Daarnaast is er nog de irritatie over de woonruimte die arbeidsmigranten en expats innemen op de toch al zo krappe woningmarkt.

Van Adrichem begrijpt die geluiden, maar denkt niet dat minderen de oplossing is. “Er zijn toch mensen nodig die dit werk doen. Glastuinbouw Nederland is een van de grootste sectoren van de Nederlandse economie. Er zijn veel banen en als die niet door Nederlandse mensen ingevuld kunnen worden, moeten we toch ergens anders gaan zoeken. De glastuinbouw is nu eenmaal in Nederland gevestigd. We kunnen het niet oppakken en naar ergens anders verhuizen.”

Belang Zeeuwse Economie

Volgens André van der Reest, die als wethouder van Goes namens de Zeeuwse gemeenten de arbeidsmarkt onder zijn hoede heeft, zijn internationale werknemers in de hele Zeeuwse economie onmisbaar. “Het belang is heel erg groot, we hebben op dit moment 10.000 vacatures en daarvoor hebben we buitenlandse arbeidskrachten keihard nodig.”

Het aantal internationale werknemers in Zeeland ligt rond de 15.000. Per jaar neemt dit aantal toe met ongeveer 17 procent. De verdeling is: 20 procent hoger opgeleide kenniswerkers (expats) en 80 procent lager opgeleide internationale werknemers (arbeidsmigranten).

Van der Reest wil meepraten in Den Haag om te zorgen dat Zeeland niet over het hoofd wordt gezien. “Wat ik van belang vind, is dat wij dan wel als regio inspraak hebben en invloed kunnen uitoefenen op de kabinetsplannen. Oké prima kabinet als jullie besluiten selectief te willen zijn, maar dan willen wij wel graag meedenken.”

Lees hier het originele bericht

Rechter: bedden glastuinbouwbedrijf alleen voor eigen personeel

GF Actueel, 26 juni 2024 – Huisvesting bouwen voor 274 arbeidsmigranten mag in het buitengebied, maar alleen voor het eigen bedrijf. Daarmee zorgt de bestuursrechter voor een fikse tegenvaller voor een nieuw glastuinbouwbedrijf.

De bestuursrechter van Rechtbank Zeeland-West-Brabant schrapt bepalingen in afspraken tussen de gemeente Altena en een glastuinbouwbedrijf. De teler zou 274 arbeidsmigranten mogen huisvesten en niet per se alleen voor eigen bedrijf. Hij mocht logies verlenen aan arbeiders als deze maar voor minimaal 75 procent werkzaam zijn in de gemeente Altena. Ook huisvesting van niet-arbeidsmigranten zou mogelijk zijn als er urgentie is. Dat zou voor 9 maanden per jaar betekenen dat ruim 200 bedden door andere doelgroepen beslapen zouden worden dan het eigen personeel. Het nieuwe glastuinbouwbedrijf heeft namelijk een arbeidspiek van 3 maanden, maar daarbuiten zijn er maar 66 mensen werkzaam op het bedrijf.

Wijziging te groot voor het buitengebied

De rechter vindt deze afspraken te ver gaan en gaat daarmee in op eisen van een omwonende. De rechter vindt deze wijziging te groot voor het buitengebied en de omwonenden, omdat het daarmee een woonachtige functie krijgt in een gebied met een agrarische functie. De gemeente had de bepaling vastgesteld via een binnenplanse wijzigingsbevoegdheid, waarbij burgemeester en wethouders een grotere bevoegdheid hebben af te wijken van een bestemming. Deze wijziging was voor de rechter dus een stap te ver.

Warmtelevering aan een zwembad

Tegen de bouw van de nieuwe glastuinbouwlocatie was veel weerstand. Op de ontwerp omgevingsvergunning kwamen 900 zienswijzen uit de omgeving. Toch kwam de vergunning tot stand met ruime voorwaarden voor de huisvesting. Omwonenden stelden dat het glastuinbouwbedrijf verstrengeld was met de gemeente, omdat er sprake is van warmtelevering aan een zwembad. Het besluit zou daardoor niet onafhankelijk genomen zijn, maar de rechter wijst dit af.

Lees hier verder (origineel bericht)

Steeds meer zorgen over kassen met arbeidsmigranten: heeft de sector nog toekomst?

Nieuwsuur, 19 februari 2024 – Moeten we doorgaan met de Nederlandse glastuinbouwsector? De branche exporteert voornamelijk en draait grotendeels op arbeidsmigranten. Voor omwonenden, woningzoekenden en een deel van de politiek leidt dat laatste tot problemen. Wegen de baten nog wel op tegen de lasten?

Doordat vooral arbeidsmigranten werken in de kassen, gaat de leefbaarheid in de regio er op achteruit, zegt de Rotterdamse wethouder Tim Versnel.

Bijna een kwart (24 procent) van de Nederlandse kassen staat in Westland, een kustgemeente in Zuid-Holland die onderdeel is van de streek het Westland. Afhankelijk van het seizoen werken daar 12.000 tot 16.000 gastarbeiders. 4600 van hen wonen in Westland zelf, de anderen in omliggende plaatsen.

Silicon Valley van de tuinbouw

Ook Klaas Knot, de directeur van De Nederlandsche Bank, vraagt zich af of de maatschappelijke kosten van de glastuinbouwsector nog opwegen tegen de baten, zei hij vorige maand in het tv-programma Buitenhof. Hij verwees naar het rapport van de Staatscommissie Demografische Ontwikkeling 2050, waarin onderzoekers de politiek aanmoedigen beter na te denken over de vraag welke arbeidsmigranten nog welkom zijn.

De uitspraken van Knot maken veel los in de regio. Daar zijn ze juist trots op de hun hightech kassen, die ze ook wel de ‘Silicon Valley’ van de tuinbouw noemen.

Persoonlijk vind ik dat je niet een industrie kan handhaven die alleen maar op buitenlanders kan draaien.
Econoom Jaap van Duijn

Lees hier verder (origineel bericht)

De sectoren waar Nederland ‘zonder kan’

Volkskrant, 8 februari 2024 – Volgens experts kosten de glastuinbouw, de vleesverwerkende bedrijven en de distributiecentra de maatschappij meer dan dat ze Nederland opleveren. Wat zeggen de cijfers over deze sectoren, en hebben ze nog een toekomst in Nederland?

‘We moeten een einde maken aan economische activiteit waarbij onder de werkelijke kostprijs wordt gewerkt.’ President van De Nederlandsche Bank Klaas Knot zette onlangs in het programma Buitenhof de zaken op scherp door expliciet drie sectoren te noemen: de glastuinbouw, de vleesverwerkende bedrijven en de distributiecentra.

En Knot is niet de enige die deze drie bedrijfstakken op de wipstoel zet. De commissie-Van Zwol schreef in haar rapport over de demografische ontwikkeling in Nederland dat het slim is de kassen, slachthuizen en distributiecentra de duimschroeven aan te draaien. ‘We zouden ons moeten afvragen of die sectoren een toekomst hebben in Nederland’, zei hoogleraar en commissielid Paul Scheffer in deze krant.

Schaarse capaciteit

Knot trekt een harde conclusie: ‘Ik wil niet zeggen dat je er niets aan hebt, maar ik zeg wel dat de maatschappelijke baten daar niet opwegen tegen de kosten.’ Voor de ‘werkelijke kostprijs’ kijkt hij naar de schaarste die Nederland inmiddels op zoveel vlakken parten speelt. Het gebrek aan goedkope arbeid, aan fysieke ruimte, de uitstoot van CO2 en stikstof, en de druk op het elektriciteits- en wegennet.

Sectoren waarin nog vaak onder het minimumloon wordt gewerkt of die zeer afhankelijk zijn van fossiele subsidies, voegen naar de mening van Knot te weinig toe. Terwijl de drie genoemde sectoren wel serieuze kosten voor de samenleving met zich meebrengen.

De tijd dat banen schaars waren in Nederland en het dus logisch was om werkgelegenheid te stimuleren is inmiddels voorbij, benadrukt DNB in een toelichting. ‘Door de demografische ontwikkeling zijn niet de banen, maar juist de mensen schaars.’ Om de toekomstige welvaart in Nederland te garanderen, zou de overheid volgens Knot vooral bedrijven zoals ASML moeten koesteren. ‘Waar hoogwaardige kennismigranten werken, die een forse hoop belasting betalen.’

Het maakt nieuwsgierig. Wat zijn de harde cijfers over die drie sectoren, waar Nederland wel zonder zou kunnen? Hoe groot is hun beroep op de schaarse capaciteit in ons land? Hoe kijken zij zelf aan tegen hun nut voor de Nederlandse economie? En heeft de overheid eigenlijk wel instrumenten om die sectoren terug te snoeien?

Lees hier verder (origineel bericht)

×