AD, 10 april 2024 – Erik Novoslavskij (23) uit Litouwen kwam naar Nederland in de zoektocht naar een beter leven, maar leeft nu al maanden op straat. Zijn verhaal is tekenend voor het toenemende aantal arbeidsmigranten dat naar Nederland komt op zoek naar werk, maar uiteindelijk dakloos op straat belandt.
Vroeg in de ochtend haalt Renée* het slot van haar schuur in Nijmegen-Oost om haar fiets te pakken. Tot haar schrik ziet ze een onbekende jongeman in haar schuur staan. Hij staat naast een geïmproviseerd bedje, bestaande uit een fietskar en een buggy. ,,Hoe ben jij hier binnengekomen?”, vraagt de Nijmeegse verbaasd. ,,I didn’t take anything”, reageert de man. ,,Can I go?
Veel geld verdienen in Nederland
In de opvang vertelt Erik dat hij uit Litouwen is vertrokken vanwege problemen en gebrek aan werk. ,,Ik zat daar te drinken, drugs te gebruiken en te stelen. Een vriend van me zei dat hij in Rotterdam had gewerkt en dat er in Nederland veel geld te verdienen was.” Daarom besloot Erik zijn geluk in Nederland te zoeken.
In het begin vindt de Litouwer tijdelijke baantjes en onderdak in Almelo. Na enkele maanden is er echter geen werk meer en belandt hij op straat. Hij begint rond te zwerven, totdat hij bij toeval in Nijmegen terechtkomt. Hier leeft Erik al drie maanden op straat en kan hij geen werk vinden.
De bereidheid om terug te keren is volledig verdwenen
Volgens cijfers van het CBS waren er in 2023 30.600 daklozen in Nederland, een stijging van 5000 vergeleken met het voorgaande jaar. Van deze daklozen is 8 procent afkomstig uit een ander Europees land, wat een toename van 3 procent is in vergelijking met 2022. Dit aantal is naar alle waarschijnlijkheid aanzienlijk hoger, omdat lang niet alle dakloze arbeidsmigranten zichzelf registreren als dakloos, zo meld het CBS.
Bij opvang Het Kasteel in Nijmegen kunnen dakloze arbeidsmigranten zoals Erik in de ochtend een paar uur terecht. Bij een nachtopvang kan dat niet. Europese arbeidsmigranten moeten namelijk de eerste vijf jaar in Nederland zelf hun levensonderhoud regelen, recht op maatschappelijke opvang hebben ze de eerste vijf jaar niet.
De woordvoerder van de opvangorganisatie spreekt van een trend; waar arbeidsmigranten vroeger vaak bereid waren terug te keren zodra ze dakloos werden, is die bereidheid nu volledig verdwenen.
Lees hier verder (origineel bericht)