NRC, 14 mei 2024 – Arbeidsmigranten die hun baan verliezen, raken vaak niet alleen hun woning kwijt, maar ook hun zorgverzekering – als ze die al hadden. Een dag op stap met straatdokter Marcel Slockers. „U mag wat meer van uzelf gaan houden.”
En weer heeft hij een ontsteking aan zijn voet. De Poolse ‘meneer K.’ zag straatdokter Marcel Slockers zo’n twintig jaar geleden ook al. Toen maakte K. schoon bij een Nederlandse pluimveehouderij. Door de kippenstront waar hij dagelijks in stond, raakte zijn voet geïnfecteerd. Nu ziet zijn kleine teen helemaal rood. Hij is ontstoken, gevolg van het leven op straat. „De teen valt er bijna af”, zegt Slockers.
Meneer K. is een van de duizenden arbeidsmigranten die in Nederland op straat leven. De groep groeit de laatste jaren fors. Drie van de vijf mensen die buiten slapen zijn arbeidsmigranten, stelde het Leger des Heils onlangs vast na een rondvraag onder medewerkers die deze groep helpen. Arbeidsmigratie is een belangrijk onderwerp aan de formatietafel. Donderdag debatteert de Tweede Kamer erover.
Arbeidsmigranten die in Nederland laagbetaald werk doen, zoals in de tuinbouw of vleesverwerkende industrie, hebben een grote kans om dakloos te worden als zij hun baan verliezen. Doordat de werkgever vaak ook de huisvesting regelt, verliest de arbeidsmigrant bij ontslag ook de woonruimte. Het aantal arbeidsmigranten in Nederland is in vijftien jaar verviervoudigd, naar bijna een miljoen in 2022.
Lees hier verder (origineel bericht)