Home » uitbuiting » Page 5

Taguitbuiting

Lage lonen, slechte huisvesting en overlijden: uitzendbureau Reyhan mag toch doorgaan met inzet van arbeidsmigranten

EenVandaag, 23 mei 2024 – Slechte uitzendbureaus moeten worden aangepakt met strengere wetgeving, staat in het hoofdlijnenakkoord van de nieuwe coalitie. Reyhan is zo’n bedrijf dat al jaren onder vuur ligt en gewoon doorgaat. EenVandaag dook in de praktijken van dit uitzendbureau.

Uit het onderzoek van EenVandaag blijkt dat arbeidsmigranten die voor het bedrijf werken regelmatig te laat of zelfs niet uitbetaald krijgen, onder slechte omstandigheden wonen, bij ontslag per direct hun woonruimte moeten verlaten en in sommige gevallen bij ziekte niet naar een dokter mogen met verschrikkelijke consequenties tot gevolg. Recent is het bedrijf van naam gewisseld: het opereert nu onder de titel RMS Reyhan Meat Specialists.

Ondermaatse huisvesting

Het bedrijf heeft zo’n 2.000 medewerkers die werken voor grote bedrijven in de vleessector. Reyhan is gevestigd in ‘s-Heerenberg in de provincie Gelderland en maakt voor ongeveer 180 arbeidsmigranten voor de huisvesting gebruik van een camping in het Limburgse Ysselsteyn. Andere migranten wonen in huizen in de regio of net over de grens in Duitsland.

Eerder kwamen al beelden naar buiten van de zoon van de eigenaar van Reyhan die een arbeidsmigrant in elkaar trapt en tegen hem schreeuwt. De zoon werd hiervoor in 2021 veroordeeld. Maar volgens medewerkers, met name arbeidsmigranten, staat het incident niet op zichzelf.

‘Mijn vader is gestorven door deze mensen’

Dat herkennen de Hongaarse Shándor en Roxana. Zij werkten 3 jaar met de vader van Shándor voor Reyhan. “Mijn vader overleed na het werk”, vertelt Shándor. “Hij klaagde over hoofdpijn, een erge migraine. Hij zei dat zijn hoofd bijna explodeerde van de pijn.” Zijn vader vroeg bij het bedrijf om medische hulp, maar dat werd hem geweigerd. Toen ging het van kwaad tot erger.

“Hij raakte verlamd in de laatste twee weken en kon niet meer opstaan. Hij was dus zo ziek dat hij niet meer kon werken. Toen zeiden ze dat ze hem niet meer nodig hadden en hebben ze hem op straat gezet”, vertelt Shándor. Door vrienden wordt zijn vader teruggebracht naar Hongarije, waar hij in het ziekenhuis wordt opgenomen. Een dag later overlijdt hij aan trombose. “De dokter zei dat als hij op tijd behandeld zou zijn, dat hij niet zou zijn gestorven. Mijn vader heeft zijn leven verloren door deze mensen.”

Geweld, bedreiging, verkrachting

Op de camping in Ysselsteyn woont nog steeds een flink aantal migranten. Regelmatig komen zij in aanraking met de politie, vertelt wethouder Wim de Schryver van de gemeente Venray. “Voor van alles: van verkrachting tot bedreiging. Geweldsincidenten, mesincidenten, het afnemen van identiteitsbewijzen, dat soort zaken”, somt hij op.

Dat merken ook de migranten zelf, die zich het liefst afzijdig houden. Ze hebben Reyhan nodig voor hun werk. Zo zegt een van hen: “Mijn ouders zijn overleden, maar ik heb nog wel broertjes en zusjes.” De jonge arbeidsmigrant stuurt het geld dat hij verdient terug naar zijn thuisland om voor hen te kunnen zorgen.

Meldingen en strafzaak

De afgelopen jaren kwamen er bij de Nederlandse Arbeidsinspectie 71 meldingen binnen over Reyhan. De inspectie heeft in het verleden boetes van duizenden euro’s opgelegd aan het bedrijf.

Naar de eigenaren van het uitzendbureau loopt bovendien nog een strafzaak, omdat zij volgens het Openbaar Ministerie (OM) 2 miljoen euro aan salaris van hun medewerkers zouden hebben verduisterd.

Reyhan ontkent aantijgingen

In een reactie schrijft een woordvoerder van Reyhan dat zij klachten serieus nemen, en dat ‘verschillende onderzoeken hebben uitgewezen dat vergelijkbare klachten niet gegrond waren’. Het bedrijf zegt een klachtencoördinator in dienst te hebben die in de moedertaal van de medewerkers kan communiceren.

Ook ontkent Reyhan dat werknemers in ongezonde werkomstandigheden werken, of dat zij worden ontslagen bij ziekte. Het uitzendbureau stelt bovendien voormalig medewerkers te helpen in hun zoektocht naar een nieuwe baan of bij hun terugreis.

Huis uit bij ontslag

De onrust rond het bedrijf ontgaat de migranten op de camping niet. “Mensen worden hier vaak weggestuurd als ze niet werken of als ze stomme dingen doen”, vertelt een jonge migrant die voor het uitzendbureau werkt. Toch zal hij niet zelf snel met de politie praten als ze op de camping komen. “Ik blijf dan binnen.”

De jongen verblijft in een bungalow, die de bewoners met zijn vieren delen. Vaak betalen ze daar zo’n 400 euro per persoon voor. Wie ontslagen wordt, moet ook de bungalow verlaten – net als de vader van Shándor dus overkwam.

Gemeente wil camping sluiten

Opvallend is dat Reyhan ondanks de klachten en de lopende strafzaak nog altijd een keurmerk voor goede huisvesting (SNF) en een keurmerk voor goede uitzendbureaus (SNA) heeft. Daardoor lijkt het voor de buitenwereld alsof het bedrijf de boel op orde heeft. “Zo’n keurmerk is dus een wassen neus”, zegt wethouder De Schryver dan ook.

“Als er één keer per week politie-optredens moeten plaatsvinden, omdat er mishandelingen zijn op jouw terrein, dan gaat er iets niet goed.” De wethouder wil de camping daarom sluiten. “Wat hier gebeurt, is echt onacceptabel.” Reyhan vindt de kritiek en aangekondigde sluiting onterecht: “Gebruik van de camping voor huisvesting van uitzendkrachten is al jarenlang toegestaan. Nu wordt het ons zonder redelijk argument verboden.”

Lees hier het originele bericht

Van Midden: goedkope arbeid is moderne slavernij

ZuidWestUpdate, 24 april 2024 – Baarde de Roosendaalse burgemeester Han van Midden (47) ooit opzien met de noodkreet dat arbeidsmigranten in zijn stad ‘een verdienmodel’ waren, inmiddels spreekt hij zelfs van moderne slavernij. Niettemin voelt de burgemeester – hoewel hij voortijdig vertrekt – geen onmacht. Een gesprek over concrete stappen in ‘een complex dossier.’

– U heeft het er zelf over gehad: als je het over arbeidsmigranten hebt, dan heb je het ook over huisvesting van arbeidsmigranten, dan heb je het ook over hun bazen. 

De burgemeester: “Al die zaken lopen door elkaar. Ja, dat maakt het moeilijk.”

De sleutel voor oplossingen ligt volgens hem in samenhang. Zijn voorbeeld: “Veiligheid zit vaak ook in het bevorderen van zaken die dingen minder ónveilig maken. Zoals bijvoorbeeld de buitenruimte, verlichting, sociaal contact op straat, al dat soort dingen. Die zorgen vaak meer voor veiligheid dan blauw op straat, bedoel ik.”

Van Midden noemt dat ‘integraal naar dingen kijken’. Een term die vaak wordt gebezigd, maar veel te weinig toegepast, stelt hij. “Maar dat is wel wat we doen. Bij onder andere het onderwerp arbeidsmigranten. Dat gaat wel het verschil maken.”

Geen huisvesting meer

De burgemeester liet zich, al wandelend, bijpraten over de problemen die binnenstadsbewoners ervaren. Hij legt een verband met wat Roosendalers regelmatig waarnemen. “Want de mensen die, om maar even heel plat te zeggen, bij de Jumbo onder de luifel liggen, slapen, verblijven, dat zijn soms mensen die geen huisvesting meer hebben, maar wel bij een bureau hebben gezeten dat arbeidsmigranten aanwerft.”

– U heeft daar jaren geleden al van gezegd: dat zijn de dingen waar we de greep op kwijt op zijn.

“Ja, klopt. Het probleem is dat we, ook in Nederland, verslaafd zijn aan goedkope arbeid. Dat is echt het probleem, laten we heel eerlijk zijn. En doordát we verslaafd zijn aan goedkope arbeid, halen we mensen hier naartoe die we eigenlijk overleveren aan arbeidsbureaus of aan uitzendbureaus.”

“En natuurlijk zitten er hele goede tussen, waar ik geen kwaad woord van kan spreken. Maar er zitten er ook hele slechte tussen. En die maken misbruik voor mensen. En vooral mensen die uit een omgeving komen, met een andere taal, andere cultuur, andere mores. Die mensen hebben wel rechten, maar die krijgen ze per saldo niet doorgevoerd.”

Uitgebuit

“En dan kom je dus in de situatie terecht dat je hier komt om te werken, met een goede arbeidsethos. Dan kom je en word je uitgebuit. Dus je wordt al eigenlijk veel harder te werk gesteld dan wat wij in Nederland acceptabel vinden volgens Arbonormen. Te zwaar werk, onbeschermd werk. Dat je veel te lange werkuren draait, dat soort dingen. Vervolgens moet je ook ergens slapen en betaal je daar een heel groot deel van je inkomen aan.”

“Dat is bij wet nu uit elkaar gehaald, maar er zijn nog steeds allerlei constructies mogelijk. Het gebeurt zelfs dat mensen warme bedden verhuren;  12 of 8 uur bedden noemen we die.”

“Het is schrikkelijk, het businessmodel zit niet eens meer in het uitzenden, maar veel meer in het overnachten. En daarnaast worden mensen ook nog eens een keer heel flexibel ingezet. Dan ze krijgen een belofte van 40 uur te werken. En na een paar weken worden die contracten teruggedraaid naar 12 uur. Zodat ze minimaal geld hebben om hun huisvesting te blijven betalen, maar ook niet terug kunnen.”

– Dus daar zit echt een probleem. Dat is bijna niet te doorbreken, of wel?

“Ik denk dat Nederland gewoon op nationaal niveau veel sterkere wetgeving moet hebben.” Van Midden doelt daarbij op het werk van de Commissie Roemer, die zich in 2020 het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten noemde.

Verloederen

“Als we gewoon doen wat er in het rapport van Roemer staat, dan zijn we al een heel eind. Vijftig aandachtstukken. Daar maak ik me ook heel sterk voor. Ik vind ook dat er een onderhoudsplicht moet komen voor panden. Als iemand een pand koopt en daar arbeidsmigranten in huisvest, dan zie je het vaak verloederen waar je bij staat.”

“En dat is heel logisch, want die mensen die daar wonen, die gaan dat huis niet onderhouden. Want die betalen daar huur voor. En vaak een hoog bedrag. Waarom zou je dat huis gaan onderhouden? Dus dat verloedert in het straatbeeld. En daar worden telkens nieuwe mensen in gezet en er wordt gigantisch veel geld aan verdiend.”

“Je krijgt een heel andere bestemming dan eigenlijk beoogd is. Dat is gewoon woonhuis of winkelbedrijf/woonhuis. Zoiets creëert heel veel onveiligheidsgevoelens bij mensen. Vaak wordt er gepraat over een beperkt aantal plaatsen waar mensen kunnen slapen. In de realiteit is dat vaak een veelvoud.”

Maximale controle

“Is er ruimte genoeg om daar controle op uit te oefenen? We voeren daar maximaal controle op uit. Maar ruimte genoeg hebben we natuurlijk niet, hè.”

Dat treft zelfs ook nieuwe appartementen, zo maakte een wandeling door de Molenstraat duidelijk. “Juist daar zie je ook dat panden die opgeknapt zijn door een veelvoud aan arbeidsmigranten wordt bewoond. Tot en met bedden die helemaal in de gang staan. Het is verschrikkelijk. Niet 6, maar 24 of zo.

“Is Roosendaal daarin uniek in? Nee, ik hoor het in veel meer gemeenten. Maar de grensgemeenten die lenen zich er natuurlijk wel voor. Er is hier nog veel handmatige arbeid, heel veel agrarische arbeid.”

“En je ziet het ook in gemeenten met een relatief lage vastgoedprijs meer. Waarom? Omdat vastgoed goedkoper is. Dus het businessmodel is sneller terugverdiend.”

Zoals het Westland veel kassen heeft, is Roosendaal omringd door distributiecentra. Van Midden: “Laten we eerlijk zijn, we hebben die mensen gewoon hard nodig. Dáárom zeg ik: we zijn verslaafd in de goedkope arbeid. Want niemand wil twee euro meer betalen voor het pakketje om te verzenden.”

Geen pas meer

“Laten we het maar een vorm van moderne slavernij noemen. Het komt door die afhankelijkheid. Ja, een dwang. Mensen die ook, dat zijn de verhalen die ik heb gehoord, mensen die ineens geen paspoort meer hebben.”

“Geld gaat hier niet het verschil maken. Handhaving gaat ook niet. Want we hebben zoveel panden, daar kun je niet op blijven lopen. En tegen tijd ze weg zijn uit één pand, is een ander pand weer ingevuld. Dus het gaat vooral om echte regelgeving en het stelselmatig daar neerleggen van de rekening waar die thuis hoort.”

“Want nu is het zo dat er zijn een paar mensen die heel veel geld verdienen en de lasten die ze krijgen op de samenwerking afwentelen. Dat is wat er gebeurt. Gooi je iemand gewoon op straat. Veel plezier ermee. En wij zorgen voor een nachtopvang. Dat kostte Roosendaal veel geld.”

– Was dat ook de strekking van uw veelbesproken interview met de NRC van een paar jaar geleden? ‘Ik heb het gevoel dat ik een greep een beetje op mijn gemeente kwijt ben‘. Is dat gevoel  veranderd?

“Dat is niet de strekking. Dat waswel een noodkreet om aan te geven: er moet echt wat meer gebeuren. De aanbevelingen van de commissie Roemer zijn een hele mooie eerste stap. Maar er is nog veel meer nodig. En daar is in Den Haag wel nu oren naar.”

-Dus u kijkt er positiever tegenaan dan een paar jaar geleden?

“Ik kijk er positiever tegenaan in de zin dat het net zich aan het sluiten is. En dat de boeven die dit soort walgelijke businessmodellen erop nahouden er vroeg of laat op kunnen rekenen dat dit niet meer kan.”

Lees hier het originele bericht

Wij, die van jongs af leerden voor onszelf op te komen, weten niet hoe het is arbeidsmigrant te zijn

Column – ND, 10 mei 2024 – Mijn dochter zat een paar maanden geleden achter de kassa van een supermarkt die zich er graag op voor laat staan de goedkoopste in Nederland te zijn, ‘voor de basisboodschappen’ tenminste. Dat concept trekt veel mensen die vooral leven van basisboodschappen. Zo ook arbeidsmigranten.

Een man van Oost-Europese komaf kwam afrekenen. Mijn dochter schrok van zijn handen. Ze waren rauw en open met diepe wonden. Ze nam de man, die geen Nederlands en heel weinig Engels sprak, mee naar de personeelsruimte waar een Eerste Hulp-doos staat. Hij zag er erg moe uit. ‘Hoe komen je handen zo?’, vroeg ze. ‘Ik moet heel hard werken’, zei hij. Mijn dochter ontsmette zijn wonden en verbond hem, en raadde hem aan naar de dokter te gaan. Maar het werd duidelijk dat hij niet veel opties had, behalve doorwerken. 

Op 7 mei stond er een bijzonder lezenswaardig interview in deze krant met Rits de Boer, hoofd van de arbeidsinspectie. Hij klinkt als iemand die niet alleen een hoge functie heeft, maar ook beseft wat er aan de onderkant van de samenleving gebeurt en niet verstoken is van mededogen. Een bijzondere combinatie. Een zin trof me direct: ‘Werkgevers hebben arbeidskrachten nodig, maar vergeten dat ze mensen krijgen.’ 

Het ging hier specifiek over arbeidsmigranten. Voor veel werkgevers is het een eenvoudig sommetje. Maak je gebruik van arbeidsmigranten, dan bespaart dat 20 tot 30 procent op je arbeidskosten, en als je illegalen gebruikt misschien wel 60 procent. Dus halen allerlei malafide arbeidsbureaus busladingen vol buitenlanders op, waarvoor er eigenlijk gewoon geen plek is. Daardoor komen ze in allerlei mensonterende woonsituaties terecht en ligt uitbuiting op de loer. 

Het is altijd beter dan thuis

De economische omstandigheden in het thuisland van de arbeidsmigranten maken hen kwetsbaar. Zelfs uitgebuite arbeiders krijgen vaak nog meer dan ze in hun eigen land kunnen verdienen. Als ze moeilijk gaan doen over hun betaling of werkuren, dan weten ze dat de volgende Pool/Roemeen/Bulgaar al klaar staat om hun plekje in te nemen. En wat dan? Vaak komen ze dan letterlijk op straat te staan, want onderdak is door de werkgever geregeld. Zelfs beroerd onderdak waarvoor je je halve salaris moet neertellen is beter dan met een slaapzak in een portiek. 

Lees hier verder (origineel bericht)

Tjebbe van Oostenbruggen (NSC): “Met Wet TTA kunnen we paal en perk stellen aan uitbuiting”

Flexnieuws, 19 april 2024 – Tjebbe van Oostenbruggen (NSC): “Met Wet toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten (TTA) kunnen we paal en perk stellen aan uitbuiting”

Tijdens de derde Arbeidsmarktpoort stonden arbeidsmigratie en de nieuwe uitzendwet centraal. Nieuw Sociaal Contract is enthousiast over de Wet TTA, de nieuwe wet voor uitzendbureaus en andere bedrijven die medewerkers ter beschikking stellen. Oud-politicus Gert-Jan Segers kwam met nieuwe oplossingen.

Tweede Kamerlid Tjebbe van Oostenbruggen van Nieuw Sociaal Contract (NSC) steunt de Wet “toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten” (Wet TTA). “We hebben er in Nederland een handje van waterige compromissen te sluiten, maar het is nu tijd voor actie”, zei Van Oostenbruggen dinsdag tijdens een discussiebijeenkomst over de toekomst van arbeidsmigratie. “De Wet TTA biedt kansen om boeven aan te pakken. Rechtgeaarde ondernemers hebben van deze nieuwe wet niets te vrezen.”

Toekomst van arbeidsmigratie

NSC ziet de Wet TTA als een belangrijke stap om misstanden rond arbeidsmigratie tegen te gaan, benadrukt Van Oostenbruggen. Hij deed dit tijdens de derde Arbeidsmarktpoort, een discussiebijeenkomst over de toekomst van arbeidsmigratie georganiseerd door brancheverenigingen Bovib, VvDN en ONL voor Ondernemers.

De WTTA is een wetsvoorstel van demissionair minister Karien van Gennip (Sociale Zaken en Werkgelegenheid). De Tweede Kamer begint eind mei met de behandeling van de wet die ervoor moet zorgen dat werkgevers uitsluitend zaken kunnen doen met uitzenders en detacheerders die getoetst en toegelaten zijn.

‘Zorgelijk’ veel uitleners in Nederland

NSC-kamerlid Van Oostenbruggen vindt het zorgelijk dat 20.000 ondernemers in Nederland iets doen rond arbeidsbemiddeling, maar dat nog geen 10% van hen lid is van een erkende branchevereniging. “In België zijn dat er veel minder, daar moeten wij ook naartoe”, vindt hij.

Binnen de branche is kritiek op de Wet TTA, maar die vindt Van Oostenbruggen minder relevant. “Ondernemers die het goed doen, hebben niet te vrezen. Als we nu niets doen, dan loopt de situatie uit de hand en moeten we uitzendarbeid op den duur nog meer beperken.”

Grip op immigratie

NSC is kritisch over arbeidsmigratie. In het verkiezingsprogramma staat dat de instroom fors omlaag moet. De partij wil strikte eisen stellen aan de arbeidsvoorwaarden, -omstandigheden en huisvesting van arbeidsmigranten.

“Grip op arbeidsmigratie vraagt om pijnlijke keuzes”, zegt Van Oostenbruggen. “Bijvoorbeeld over welk type werk we in Nederland willen laten plaatsvinden. Het land is te klein voor nog meer glastuinbouw en ‘distributiedozen’. De discussie over arbeidsmigratie begint dus bij wat goed is voor Nederland.”

Van Oostenbruggen reageerde daarmee ook op de inleiding van Gert-Jan Segers. De oud-fractievoorzitter van de ChristenUnie vatte in die inleiding zijn ‘Deltaplan Grip op Arbeidsmigratie’ samen. Segers maakte dat plan op uitnodiging van Frank van Gool, de voormalig eigenaar van Otto Workforce.

Geen uitzendcontract voor arbeidsmigranten

Volgens Segers kan Nederland simpelweg niet zonder arbeidsmigratie. “We gaan ambitieuze klimaatdoelstellingen niet halen zonder immigratie. Daarnaast lopen de tekorten in de zorg razendsnel op. Als we het gesprek over migratie niet aangaan, zullen er mensen achter de voordeur doodgaan omdat er te weinig personeel is in de zorg.”   

Maar het debat over arbeidsmigratie zit vast, zegt de oud-politicus. “Een groep zegt: ‘ik ben tegen, want er is sprake van uitbuiting en flex beperkt innovatie’. Een andere groep zegt: ‘het is nodig voor de economie, we kunnen niet anders’. En daar blijft het dan bij.”

Vertrouwenwekkende voorstellen

In zijn Deltaplan presenteert Segers ‘vertrouwenwekkende voorstellen’ als antwoord op de bezwaren tegen arbeidsmigratie. Arbeidsmigratie blijft nodig maar er zijn meer manieren om het werk gedaan te krijgen, zegt hij. Zo moeten we meer doen om mensen meer uren of langer te laten werken. Verder denkt ook hij dat we moeten stoppen met bepaalde economische activiteiten.

Zie meer over de voorstellen van Segers op deze website  

Oranje kaart

De arbeidsmigratie die dan nog nodig is, moet ‘functioneel, gereguleerd en altijd tijdelijk’ zijn. Segers denkt aan een ‘oranje kaart’, toegang voor arbeidsmigranten die specifieke vaardigheden hebben. Ze kunnen hier dan maximaal een periode van vijf jaar werken, zonder gezinshereniging.

Van Oostenbruggen vindt dat maar niks. “Het idee van een oranje kaart is een verruiming van de regels die er nu zijn. Het betekent dat je een pasje krijgt om hier vijf jaar te blijven, ook zonder werk. Dat gaat de verkeerde kant op.”

Verder wil Segers uitzendconstructies verbieden voor arbeidsmigranten. Zij moeten rechtstreeks in dienst komen bij een werkgever, zodat zij meer zekerheid hebben. “Een vaste baan, vijf jaar met arbeidsvoorwaarden die vergelijkbaar zijn met werknemers. Met een nieuwe rol voor bemiddelaars: werving, opleiding, zorgen voor integratie, begeleiding, huisvesting. ”   

Scherp, geslaagd debat

De Arbeidsmarktpoort was een geslaagd, scherp debat over een actueel politiek onderwerp.  Het onderwerp arbeidsmigratie was een belangrijk discussiepunt tijdens de Tweede Kamerverkiezingen in november 2023.

Met de recent verschenen rapporten van de Adviesraad Migratie en de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 staat het onderwerp nog steeds hoog op de politiek-bestuurlijke agenda, maar oplossingen zijn er nog niet. In een gepolariseerd politiek en maatschappelijk landschap is een ‘voorspelbare’ overheid met duidelijke regels essentieel. De discussieavond van ONL, VvDN en Bovib gaf mooi inzicht in de keuzes die er te maken zijn.

Lees hier het originele bericht

Bewoners Brabants buurtschap slepen gemeente Boxtel voor rechter om huisvesting arbeidsmigranten tegen te houden

Volkskrant, 9 april 2024 – Een groep bewoners uit het Brabantse Vrilkhoven vecht dinsdag voor de bestuursrechter in Den Bosch de vergunning aan die de gemeente Boxtel heeft afgegeven voor een huisvestingscomplex voor 400 arbeidsmigranten in het buitengebied van hun buurtschap.

Geen enkele inspraak

De huisvesting van de arbeidsmigranten, vooral bedoeld voor de nabijgelegen megaslachterij van Vion, is gepland op het terrein van een voormalige kippenboerderij. Het perceel van de oude kippenfarm werd eind oktober 2022 al opgekocht door een uitzendbureau voor arbeidsmigranten. De gemeente Boxtel verleende vorig jaar in het voorjaar een huisvestingsvergunning. ‘Alles lijkt bijna in het geheim geregeld, zonder dat wij als omwonenden er iets van wisten, laat staan er inspraak in hadden’, meent een woordvoerder van de buurtschapbewoners.

Symbool van onvrede in het land

Het verzet van de Brabantse buurtschap Vrilkhoven kreeg landelijke bekendheid. Het werd een symbool van de toenemende onvrede in het hele land met niet alleen de manier waarop arbeidsmigranten worden gehuisvest, maar ook worden uitgebuit en misbruikt voor werkgelegenheid in sectoren waarvoor Nederlandse werknemers hun neus ophalen.

Lees hier verder (origineel bericht)

Bittere Früchte – Ausbeutung in der Landwirtschaft

Documentaire ARTE 19 maart 2024 (duur 1u25, Duitstalig) – De documentaire volgt het spoor van groente en fruit van het winkelwagentje terug naar verschillende teeltgebieden in Europa. De hele toeleveringsketen wordt onthuld via een systeem dat de onmenselijke uitbuiting van oogstmedewerkers en landbouwbedrijven omvat.

“Bittere Früchte – Ausbeutung in der Landwirtschaft” documenteert de onmenselijke omstandigheden waaronder moderne loonslaven ons dagelijks fruit en groenten oogsten op de velden van Europa. De filmmakers onderzoeken het systeem van uitbuiting stap voor stap en onthullen hoe de toeleveringsketens van het veld naar het winkelmandje werken. De film onderzoekt de effecten van de vaak ruïneuze prijzenoorlog tussen de grote supermarktketens op de schandalige omstandigheden in de Europese teeltgebieden.

Verschillende oogstarbeiders in Griekenland, Italië, Spanje, Portugal en Duitsland worden gevolgd terwijl ze olijven, sinaasappels, aardbeien en bosbessen plukken – fruit dat het hele jaar door in ons winkelmandje belandt. Een miljoen arbeidsmigranten bewerken de velden van Europa. Hun status, meestal zonder papieren en zonder enige zekerheid, maakt hen kwetsbaar voor uitbuitingspraktijken. Deze uitbuiting op de Europese velden is systematisch en is de regel, niet de uitzondering.

De documentaire laat ook oplossingen zien en beschrijft hoe het Europees Parlement – tegen het verzet van het bedrijfsleven in – vocht voor een nieuwe Europese wet voor de toeleveringsketen die supermarkten verantwoordelijker maakt. En er wordt gedocumenteerd hoe een coöperatie in Zuid-Italië er nog steeds in slaagt om eerlijke sinaasappels te produceren en humane omstandigheden voor haar werknemers te creëren.

Bekijk de hele uitzending

‘Anderen zijn slechter, maar die gaan vrijuit’

Reyhan Meat Services

NRC, 15 maart 2024 – Na klachten, rechtszaken en boetes wil Reyhan Meat Services, de grootste uitzender van arbeidsmigranten in de vleesindustrie, reageren op alle negatieve publiciteit. „Er zijn uitzendbureaus waar veel meer problemen zijn.”

RMS is het belangrijkste uitzendbureau van Nederland in de vleessector. Zijn uitzendkrachten zijn voor het merendeel Oost-Europese arbeidsmigranten, voornamelijk uit Roemenië. Het uitzendbureau raakte de afgelopen jaren herhaaldelijk in opspraak door de werk- en woonomstandigheden van zijn medewerkers. NRC publiceerde er vanaf 2020 meerdere keren over. Arbeidsmigranten vertelden NRC dat de beloofde salarissen en woonruimten in de praktijk erg tegenvielen. Ze verbleven in oude, vervallen woonruimten, overuren werden niet uitbetaald en als ze er iets van zeiden, werden ze van de ene op de andere dag op straat gezet. De Roemeense ambassade stelde jarenlang tientallen klachten te krijgen over het uitzendbureau. De Arbeidsinspectie beboette het bedrijf voor duizenden euro’s.

Begin 2022 deed de Arbeidsinspectie een inval bij het kantoor van Reyhan, waarbij twee mensen werden opgepakt. Volgens het Openbaar Ministerie heeft het uitzendbureau 2 miljoen euro aan loon voor arbeidsmigranten achterovergedrukt. Een rechtszaak hierover loopt nog. De gemeente Venray maakt zich zorgen over de omstandigheden op een camping in de regio, grotendeels in gebruik bij RMS. Werknemers zouden om de haverklap van de camping worden gestuurd en op straat staan. De gemeente Montferland legde het uitzendbureau een dwangsom op van 50.000 euro omdat het te veel arbeidsmigranten zou huisvesten in een pand in die gemeente. Na beoordeling van de Raad van State kwam dat te vervallen. Een manager van Reyhan werd veroordeeld omdat hij een arbeidsmigrant had mishandeld. De Arbeidsinspectie heeft de afgelopen acht jaar zeventig klachten over RMS gekregen.

Onder een vergrootglas

Een grote frustratie van RMS is volgens Dassen, Yilmaz en eigenaar Askin Reyhan dat zij een herkenbaar uitzendbureau hebben, dat een aantal keer negatief in het nieuws kwam, en daardoor onder een vergrootglas ligt. Ze krijgen geen vergunningen, waardoor ze de woon- en leefomstandigheden voor hun werknemers moeilijk kunnen verbeteren. Tegelijkertijd zeggen ze dat anderen, buiten het zicht van de instanties, arbeidsmigranten pas écht als vuil behandelen.

Lees hier verder (origineel bericht)

Meer arbeidsmigranten via bedrijf in ander EU-land, leidt tot uitbuiting

NOS, 13 maart 2024 – Arbeidsmigranten die in Nederland werken maar in dienst zijn van een bedrijf in een ander Europees land kunnen makkelijk worden uitgebuit. Daarvoor waarschuwt de Adviesraad Migratie. Dat geldt des te meer voor arbeiders van buiten de Europese Unie.

De regels zijn ondoorzichtig, arbeidsmigranten hebben vaak geen idee waar ze recht op hebben en hoe ze daarachter kunnen komen. De contracten die ze ondertekenen pakken vaak anders uit dan wat hen werd voorgespiegeld. Op hun salaris worden bijvoorbeeld kosten voor huisvesting, vervoer en zorgverzekering ingehouden.

Er zijn wetten voor gedetacheerde werknemers in de EU, maar die bieden niet genoeg houvast. Niet alleen werknemers weten niet waar ze aan toe zijn, ook voor gemeenten en instanties als de Arbeidsinspectie is het haast ondoenlijk om er wijs uit te worden, schrijft de adviesraad in het rapport Geen derderangs burgers. De risico’s voor gedetacheerde arbeidsmigranten.

Aanbevelingen

De raad doet aanbevelingen om de situatie aan te pakken. Het verzamelen van betere informatie moet leiden tot een duidelijk beleid en handhaving. Er is meer onderzoek nodig naar de aard en omvang van de EU-detachering in Nederland. Ook krijgt het kabinet het advies om een aantal thema’s ook Europees op de agenda te zetten.

Kremer: “Wij doen de aanbeveling dat in sectoren waar veel misstanden zijn je een verbod zou moeten overwegen op flexwerk. Of anders gezegd dat in arbeidsintensieve sectoren werkgevers mensen gewoon in dienst moeten nemen.”

Lees hier verder (origineel bericht)

Misstanden met arbeidsmigranten bij de grootste kippenvanger van de Lage Landen

Follow The Money, 9 maart 2024 – De Limburgse ondernemer Vitor Moonen is rijk geworden als bemiddelaar van arbeidsmigranten die als ‘kippenvangers’ werken. Dat zijn mensen die bij pluimveehouders kippen in kratten stoppen voor transport naar het slachthuis. Nederlandse en Belgische opsporingsinstanties verdenken hem van arbeidsuitbuiting en mensenhandel. Moonen is eerder voor soortgelijke vergrijpen veroordeeld, maar kan desondanks zijn werk blijven doen.

Midden november 2021 belden twee hongerige Bulgaarse arbeidsmigranten in de West-Vlaamse gemeente Poperinge aan bij diverse inwoners. Ze hadden geen geld en vroegen om eten. De politie werd ingelicht en ging op onderzoek uit. In een vervallen vakantiehuis troffen ze een tiental Roemenen en Bulgaren aan. Hun identiteitspapieren waren afgenomen. ‘Er rezen ernstige vragen bij hun leef- en arbeidsomstandigheden,’ zei officier van justitie Jeroen Lorré in mei vorig jaar tegen de Belgische krant Het Nieuwsblad.

Gecertificeerd

In Nederland gaan volgens het CBS jaarlijks ruim 500 miljoen stuks pluimvee naar de slachterij. Ze worden vrijwel allemaal met de hand gevangen en in kratten gestopt. Het is zwaar en laagbetaald werk, dat vaak ’s nachts en onder hoge druk gebeurt. Er lopen weinig mensen voor warm. IPS schakelt daarom, net als andere pluimveeservicebedrijven, veel arbeidsmigranten in. 

IPS belooft pluimveehouders ‘ervaren, gemotiveerde en tevens geregistreerde legale medewerkers’. Op de website prijken de keurmerken van de stichting Normering Arbeid en het Integrale Kwaliteitssysteem Pluimveeservicebedrijven (IKB-PSB). Moonens uitzendbedrijf Prismaworx, dat arbeidsmigranten aan IPS levert, is een gecertificeerd bedrijf, zo staat op de website, en is aangesloten bij de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU). Een woordvoerder laat weten dat Prismaworx voldoet aan alle eisen, aangezien veroordelingen van verschillende bedrijven van Moonen dateren van voor de tijd dat Prismaworx lid werd van de organisatie.

Certificeringsregelingen niet effectief

Dat Vitor Moonen volledig gecertificeerd is opvallend, zegt Masja van Meeteren, hoogleraar criminologie aan de Radboud Universiteit. Niet alleen onderzoeken Nederlandse en Belgische opsporingsdiensten of hij zich schuldig heeft gemaakt aan arbeidsuitbuiting en mensenhandel; in het verleden kwam hij herhaaldelijk in aanraking met justitie vanwege soortgelijke vergrijpen en werd hij verschillende keren veroordeeld. Van Meeteren: ‘De oplossing voor misstanden rond arbeidsmigranten wordt vaak gezocht in zelfregulering, bijvoorbeeld via certificeringsregelingen van uitzendbureaus. Dat is niet effectief gebleken.’ 

beluister het artikel hier:

Lees hier verder (origineel bericht)

Een inkijkje in de keiharde wereld van uitbuiting bij fastfoodketens: afwassen voor 1 euro per uur

AD, 7 maart 2024 – De Nederlandse Arbeidsinspectie heeft in de nacht van dinsdag op woensdag invallen gedaan in twaalf fastfoodrestaurants door het hele land. Het doelwit zijn schoonmakers die al dan niet illegaal nachtenlang doorwerken voor een hongerloon. Daarbij zijn meerdere illegale werknemers aangetroffen. Het AD keek mee. ,,Het zijn slachtoffers. Maar dat beseffen ze vaak niet.”

,,Je moet de schoonmakers aan jouw kant krijgen”, vertelt de inspecteur. ,,Het zijn slachtoffers, maar dat beseffen ze vaak niet. Dat kost daarom soms nog best wat moeite. Een werkgever oefent veel druk uit op hen. Die zegt dingen als: ‘Ik zorg dat jouw vrouw niet naar Nederland kan komen’, of ‘Ik zorg ervoor dat je nooit meer werk kan krijgen hier’.

1 euro per uur

,,Mensen worden op allerlei wijzen gerekruteerd, bij schoonmaakbedrijven maar ook bij de uitzendbureaus die ertussen zitten”, zegt Jeroen Toet, woordvoerder van de Arbeidsinspectie. ,,Soms zijn het arbeidsmigranten uit Oost-Europa, maar het komt ook voor dat uitzendbureaus en bedrijven mensen ronselen bij een asielzoekerscentrum. Die hebben geen idee wat hier normaal is, en gaan dan akkoord met zaken die helemaal niet mogen. Soms is het gewoon pure verveling, ze willen iets te doen hebben. We zijn een keer een Syriër tegengekomen die voor een symbolisch bedrag van 1 euro per uur stond af te wassen.”

Nieuwe wet voor uitzendbureaus

De wet toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten (WTTA) – waar de Tweede Kamer binnenkort over stemt – maakt het makkelijker voor de Arbeidsinspectie toezicht te houden op de verplichtingen voor zowel de uitzendbureaus als de inleners.

Het toezicht houdt onder meer in dat de Arbeidsinspectie boetes kan opleggen aan schoonmaakbedrijven die zonder toelating arbeidskrachten ter beschikking stellen, en aan bedrijven die arbeidskrachten inlenen van niet-toegelaten schoonmaakbedrijven.

Lees hier verder (origineel bericht)

×