Home » uitbuiting » Page 4

Taguitbuiting

Lage pakkans in Nederland moedigt arbeidsuitbuiting aan

Parbode, Surinaams Magazine, 21 juni 2024 – Arbeidsuitbuiting in de privésector neemt wereldwijd dramatisch toe. Dat stelt een nieuw rapport van Internationale Arbeidsorganisatie (ILO). Zowel het aantal slachtoffers stijgt, als de ‘winst’ die over elke rug gemaakt wordt. De internationale gemeenschap moet nú actie ondernemen, stelt ILO. Nederland staat niet sterk in de strijd tegen arbeidsuitbuiting. Daders worden amper bij de kraag gevat. Waar loopt het fout? En wat kunnen we beter doen?

De schrijnende verhalen van buitenlandse mannen die uitgebuit worden op Nederlandse werkvloeren, halen de media minder vaak. We lezen weinig over arbeidsuitbuiting als een systematisch probleem dat we niet zomaar uit de samenleving kunnen wegsnijden omdat het er diep in genesteld zit. Het nieuwe rapport van ILO bevestigt dat de situatie steeds complexer wordt. De slachtoffers zijn vaak arbeidsmigranten die naar Nederland gehaald worden onder de valse belofte dat ze hier meer geld zouden verdienen om hun families te onderhouden. Daders gaan in bijna alle gevallen vrijuit. Hoe komt dat?

Inbreuk op waardigheid, integriteit en vrijheid

Volgens de wet is arbeidsuitbuiting een vorm van mensenhandel, een grove schending van mensenrechten. Het is een ‘aantasting van de waardigheid en integriteit van de mens en een inbreuk op de persoonlijke vrijheid’, stelt de Nationaal Rapporteur Mensenhandel. Als een Poolse arbeider in de tuin- en landbouwsector – het beeld van een arbeidsmigrant dat de meeste Nederlanders kennen – het minimumloon verdient, spreken we nog niet over uitbuiting. In de meeste situaties van arbeidsuitbuiting worden lonen ingehouden, worden arbeiders slecht gehuisvest en zijn hun papieren niet in orde. Niet zelden worden paspoorten afgenomen of wordt gedreigd met geweld tegen hun familieleden als ze niet meewerken.

Lucratief en onuitroeibaar

Een andere realisatie is dat uitbuiting geen nieuw probleem is. Wel integendeel, mensenhandel (niet te verwarren met mensensmokkel) en slavernij hebben nooit opgehouden met bestaan. Toen de slavernij in de negentiende eeuw in veel landen werd afgeschaft, werd de nood aan goedkope arbeidskrachten vanzelf anders ingevuld. Het handelen in en uitbuiten van mensen was niet meer legaal, maar ging gewoon door in steeds meer clandestiene vormen. Moderne slavernij – een term die uit Engeland langs de Verenigde Staten in de Nederlandse media werd overgenomen – telt naar schatting 50 miljoen slachtoffers wereldwijd. Dat is vijf keer meer dan tijdens de hele periode van transatlantische slavenhandel. Daar valt arbeidsuitbuiting onder, naast seksuele en criminele uitbuiting, dwanghuwelijken, gedwongen orgaanverwijdering en tal van andere vormen van uitbuiting.

Mensenhandel is na de wapen- en drugshandel de meest lucratieve misdaad in de wereld. Volgens het rapport van ILO levert seksuele uitbuiting de meeste illegale winsten op, gevolgd door arbeidsuitbuiting. Samen met een kleiner deel uit dwangarbeid opgelegd door de staat, zijn deze drie vormen van uitbuiting (ILO bundelt ze onder de noemer ‘dwangarbeid’) goed voor 236 Amerikaanse dollar aan illegale winsten per jaar wereldwijd. Dat is 64 miljard dollar of 37 procent meer dan in 2014. Dat betekent dat alsmaar meer mensen worden uitgebuit, op steeds meer (en extremere) manieren en voor meer geld per slachtoffer. Criminele netwerken gaan ook steeds doordachter te werk. In Europa en Centraal-Azië levert een slachtoffer het meeste geld op.

‘Nederlandse Arbeidsinspectie faalt’

In het rapport beklemtoont ILO dat de internationale gemeenschap in actie moet komen. Landen hebben er baat bij om in de strijd tegen arbeidsuitbuiting te investeren. “Voor regeringen betekenen deze illegale winsten gederfde belastinginkomsten vanwege de illegale aard van de winsten en de banen die ze genereren.” Ook moedigt succesvolle uitbuiting meer uitbuiting aan, wat corruptie versterkt en de rechtsstaat ondermijnt. De Nederlandse regering trekt sinds 2018 extra miljoenen uit voor de strijd tegen uitbuiting, tot vijftig miljoen sinds 2022. Een deel van het geld vloeit naar de Nederlandse Arbeidsinspectie (de NLA, eerder de Inspectie SZW) dat als wettelijke taak heeft om arbeidsuitbuiting te bestrijden, maar wordt niet efficiënt geïnvesteerd. Dat stelt de Algemene Rekenkamer, het orgaan dat de inkomsten en uitgaven van de regering controleert, in een vernietigend rapport van 2021 met de veelzeggende titel ‘Daders vrijuit, slachtoffers niet geholpen’.

Lees het hele artikel hier (origineel bericht)

Satnam verliest arm bij werkongeluk: Italiaanse werkgever dumpt hem voor zijn eigen huis, later overlijdt hij

AD, 21 jun i 2024 – Satnam Singh is dood. De Indiase landarbeider raakte eerder deze week een arm kwijt bij een ongeluk op het werk in Italië en werd door zijn werkgever voor zijn eigen huis gedumpt. Het staat symbool voor de manier waarop een deel van de Italiaanse ondernemers omgaat met illegale, zwartwerkende arbeidsmigranten.

Met zijn arm in een fruitkistje en hijzelf bloedend ernaast, werd de 31-jarige Satnam Singh in een busje geladen en weggevoerd van zijn werkplek, een fruitteler in de provincie Latina op zo’n 75 kilometer ten zuiden van Rome, en langs de kant van de weg gedumpt dichtbij zijn huis. Zonder telefoons, want die had de werkgever van Satnam en zijn vrouw Sony afgepakt. ,,Ik heb de werkgever gesmeekt om de ambulance te bellen”, vertelt Sony aan La Repubblica. ,,Maar hij heeft ons voor de deur achtergelaten en is weggereden.”

Lees hier verder (origineel bericht)

Man uit Tilburg verdacht van mensensmokkel

Omroep Tilburg, 20 juni 2024 – De Opsporingsdienst van de Nederlandse Arbeidsinspectie gaat een strafrechtelijk onderzoek starten naar een man uit Tilburg. Hij wordt verdacht van mensensmokkel. Zijn administratie, telefoon, laptop en auto zijn in beslag genomen. De Opsporingsdienst kwam de man op het spoor na doorzoekingen in verschillende panden in Tilburg, Maastricht en Oss.

De Opsporingsdienst vermoedt dat de verdachte Moldavische mannen naar Nederland haalt om ze vervolgens te laten werken voor zijn klusbedrijf. Ze zouden vervolgens illegaal in Nederland verblijven en zonder werkvergunning werken.

Strafrechtelijk onderzoek

Het onderzoek startte drie jaar geleden. Toen werd al duidelijk dat er illegaal gewerkt werd door mensen die niet uit Nederland komen. Dat is verboden in Nederland en daarvoor kan de Arbeidsinspectie verschillende straffen uitdelen, zoals een forse boete.

Uiteindelijk bleek dat het kan gaan om een crimineel samenwerkingsverband. Er zouden consequent mensen naar Nederland gehaald worden om hier illegaal te werken. Dat is mensensmokkel en dat is strafbaar. Er is daarom een strafrechtelijk onderzoek gestart.

Lees hier het originele bericht

Het bericht van de arbeidsinspectie

Meldpunt tegen misstanden in de vleessector

NOS, 13 juni 2024 – Nog voor de zomervakantie moet er een meldpunt komen voor misstanden met arbeidsmigranten in de vleessector. Het meldpunt zal door organisaties in de vleesverwerkende industrie zelf worden opgezet.

Demissionair minister Karien van Gennip (CDA) van Sociale Zaken kondigt het meldpunt aan na overleg met organisaties van onder meer slachthuizen, uitzendbureaus en vleesverwerkende bedrijven.

Hardnekkig

De misstanden met arbeidsmigranten vormen volgens Van Gennip “een hardnekkig probleem”. Ze wijst op onder meer een onderzoek van de Arbeidsinspectie en uitzendingen van EenVandaag. Daarin wordt duidelijk dat arbeidsmigranten om het minste of geringste op staande voet worden ontslagen.

De uitzendkrachten lopen hierdoor een werkloosheidsuitkering mis, kunnen vaak fluiten naar achterstallig loon of vakantiegeld en verliezen in sommige gevallen ook nog hun woonplek, die geregeld wordt door de werkgever.

Organisaties van bedrijven in de vleesverwerkende sector zeggen de waargenomen misstanden onacceptabel te vinden. De Centrale Organisatie voor de Vleessector zei na het verschijnen van het onderzoek van de Arbeidsinspectie dat leden “disciplinaire maatregelen” opgelegd krijgen als zij onterecht werknemers op staande voet ontslaan.

Afspraken

Naast de oprichting van een meldpunt maakte Van Gennip nog enkele andere afspraken met de vleessector. Die afspraken gaan onder meer over eisen die werkgevers kunnen stellen aan uitzendbureaus die arbeidsmigranten leveren aan de industrie.

Het demissionaire kabinet werkt ondertussen aan een vergunningenstelsel voor uitzendbureaus. Daarmee zouden op den duur malafide uitzendbureaus beter bestreden kunnen worden.

Van Gennip doet ook een oproep aan haar opvolger. Ze zegt de afgelopen tijd te hebben gewerkt aan “een eerlijke, gezonde en veilige werkplek. Ik hoop en verwacht dat dit werk de komende tijd met urgentie wordt voortgezet”.

Lees hier het originele bericht

Kamerbrief uitkomst overleg over misstanden inzet flexkrachten en arbeidsmigranten in vleessector

Kamerstuk | 14-06-2024 – Minister Van Gennip (SZW) informeert de Tweede Kamer over het overleg met vertegenwoordigers van de vleessector en de uitzendsector, bedoeld om misstanden rond arbeidsmigranten aan te pakken.

Kamerbrief uitkomst overleg over misstanden inzet flexkrachten en arbeidsmigranten in vleessector

Bijlagen

Beslisnota’s bij Kamerbrief uitkomst overleg over misstanden inzet flexkrachten en arbeidsmigranten in vleessectorIn een beslisnota staat achtergrondinformatie die bewindspersonen gebruiken bij de besluitvorming over een Kamerstuk. …

BESLISNOTA-flexkrachten-in-vleessectorDownload

Het migratiedilemma in Veghel-Zuid: ook de kiezers die tegen de PVV zijn, willen grip op migratie

NRC, 8 juni 2024 – Europese verkiezingen – Rechtse én linkse kiezers in Veghel zijn kritisch op migratie. Wijken ‘verloederen’. En wie profiteert er nou wérkelijk van al die goedkope buitenlandse arbeidskrachten?

Jo uit Veghel-Zuid heeft er genoeg van. Ze zit gehurkt in haar voortuin, handen in de potgrond, en kijkt geërgerd naar een afvalzak die verderop aan een lantaarnpaal hangt – de alleenstaande, gepensioneerde vrouw wil met iedereen goed blijven, dus geeft ze haar achternaam niet. „Die mensen wéten dat het vuil pas vol-gen-de week maandag wordt opgehaald”, zegt ze. „En kijk hun tuin. Al dat onkruid. Ik denk dan: zouden ze hun tuin in hun land van afkomst ook zo laten versloffen?”

Arbeidsmigranten

Een paar kilometer noordelijker wijst Jack de Laat naar een grasland. De Laat is actief in de buurtvereniging van Dorshout, een buurtschap met tachtig inwoners. De saamhorigheid is er groot, zegt hij. Wie er woont, blijft er wonen – láng, hijzelf al dertig jaar, in het ouderlijk huis van zijn vrouw. Dus toen in 2019 duidelijk werd dat de gemeente samen met uitzendbureaus OTTO en HOBIJ plannen had om hier een woonwijk voor arbeidsmigranten te bouwen, stonden de bewoners als vanzelfsprekend samen op.

Honderd huizen zouden het zijn en als je het aantal bedden daarbinnen optelt, kom je op vijfhonderd arbeidsmigranten. Ja: 500 nieuwe bewoners in een gehucht van 80 mensen. „Het is gewoon te veel”, zegt De Laat. 34 gezinnen legden samen geld in om advocaten te betalen en te procederen. „Ze noemen ons nimby’s”, zegt De Laat. „We zouden wel profiteren van arbeidsmigranten maar ze niet in onze achtertuin willen. Maar ik schaam me nergens voor. Want hoezo profiteren wíj?” De Laat verdiepte zich de laatste jaren in arbeidsmigratie en werd er, ook tot zijn eigen verrassing, linkser van. „Veel van die mensen worden in feite uitgebuit. De grote bedrijven hier profiteren ervan, de lasten zijn voor de omgeving.”

Lees hier verder (origineel bericht)

Oxfam: Arbeidsmigranten in de Europese landbouwsector worden structureel uitgebuit

Landbouwleven, 5 juni 2024 – Arbeidsmigranten in de Europese landbouwsector worden structureel uitgebuit. Zo klinkt de centrale boodschap in het rapport ‘Essential but invisible and exploited’ van Oxfam en de universiteit van Comillas, in Spanje. Niet alleen zijn de werkomstandigheden vaak erg bar, ook liggen de lonen laag en hebben de werkers niet altijd toegang tot essentiële diensten, klinkt het. De ngo roept op om de rechten en betere leefomstandigheden van arbeidsmigranten te verankeren.

Volgens recente cijfers van het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) werken ongeveer 2,4 miljoen seizoensarbeiders in de EU. Niet alleen migranten uit de jongere EU-landen (zoals Roemenië en Bulgarije) zijn tewerkgesteld in de Europese landbouwsector, ook personen uit Europese landen die niet tot de EU behoren en andere landen, net zoals werkers zonder de juiste (verblijfs)documenten.

Mensen uit die laatste groep hopen via een arbeidscontract een verblijfsvergunning te krijgen, waardoor de werkgevers erg veel macht over hen kunnen uitoefenen. Door deze afhankelijkheid lopen zij dus extra risico op uitbuiting en discriminatie. Oxfam verwijst naar Thaise bessenplukkers in Zweden die dagelijks tussen 12 en 19 uur moeten werken.

Voor het rapport onderzocht Oxfam de situatie in negen EU-landen: Finland, Zweden, Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Italië, Nederland, Polen en Spanje. Met Finland als uitzondering, kregen arbeidsmigranten in al deze landen minder dan het plaatselijke minimumloon uitbetaald. Bovendien krijgen vrouwen vaak nog minder dan hun mannelijke collega’s. In Italië is er bijvoorbeeld een verschil van 30%.

Seksueel misbruik en intimidatie

Een veelvoorkomende tactiek van werkgevers is om de kosten voor de basisbehoeften zoals onderdak, voedsel en verplichte beschermende uitrusting van het loon af te trekken, vaak tegen opgeblazen prijzen. Toch kunnen deze arbeiders vaak nergens terecht met hun klachten uit vrees voor loonsonthouding of ontslag.

Maar ook de huisvesting laat vaak te wensen over. Arbeidsmigranten leven vaak in containers, of met velen in huizen zonder lopend water of elektriciteit. Sommige mensen zijn dakloos. In sommige gevallen krijgen de arbeiders ook te maken met verschillende vormen van geweld door de werkgever. Het rapport verwijst ook naar getuigenissen over seksueel misbruik en intimidatie.

“Europese leiders kunnen niet langer de uitbuiting negeren die op de loer ligt in de landbouwsector en die in het winkemandje van elke Europeaan sluipt”, zegt Nerea Basterra van Oxfam. “Maar er is hoop door de nieuwe EU-wet inzake de toeleveringsketen”, klinkt het. Volgens Basterra kan de wet – indien correct gevolgd door de EU-landen – een einde kunnen maken aan de uitbuiting van seizoensarbeiders.

Lees hier het originele bericht

Millions of migrant farm workers exploited in Europe’s fields, says Oxfam

Published: 4th June 2024

Approximately 1 in 4 workers in Europe’s agriculture sector are migrants. 

Migrant workers face violence, long working hours, and routine underpayment. 

The new EU supply chains law, the Corporate Sustainability Due Diligence Directive, is a tool to combat this exploitation.  

Europe’s agriculture industry is exploiting the at least 2.4 million migrants who harvest Europe’s fruits and vegetables. This is according to a new report published today by the University of Comillas and Oxfam researchers titled “Essential but invisible and exploited.” 

The report underscores a systemic violation of migrant workers’ rights under European Union labor and human rights law spanning nine EU countries. According to the latest statistics, 1 in 4 workers in Europe’s agricultural sector are migrants but in reality, there might be many more. 

“We want to expose the underbelly of Europe’s agricultural industry, which has at its core exploitation and breaches of European law”, said Nerea Basterra, Oxfam Intermón Head of Private Sector. 

In the nine countries examined, with Finland being the exception, migrant workers are paid below the minimum wage with women typically receiving lower salaries. As a case in point: in the Spanish region of Huelva, half of the women interviewed reported earning less than their male counterparts, while in Italy, women migrant workers report earning up to 30% less than men.

The report finds that instances of abuse, including sexual abuse, intimidation techniques and violence in response to strikes, were commonplace. Workers with temporary permits or irregular status face a greater risk of exploitation due to their precarious employment situation. For example, wild berry pickers from Thailand were reported to work up to 19 hours a day in Sweden.

Accommodation is frequently overcrowded, expensive, and isolated. Women workers have reported instances of being sexually blackmailed by accommodation supervisors. Some workers live in makeshift slums, which can lack running water, heating, and waste collection and where there is a risk of disease and fire – either accidental or arson attacks. Some workers are also homeless. 

Accidents and injuries are frequent due to employers failing to give adequate training and protective equipment, particularly in Spain and Italy. There are documented cases of workers being poisoned, and one man died after not receiving water during a full day of work in 44-degree heat. 

The EU recently approved new rules on supply chains for large companies. These rules will facilitate access to justice and compensation to survivors, as well as the obligation for agribusinesses and retailers to prevent and take responsibility for human rights violations.

“European leaders can no longer ignore the exploitation lurking in the agricultural industry and sneaking into every European’s shopping trolley. But there is hope in a new EU law on supply chains – it could end exploitation, if European countries use it right,” said Nerea Basterra. 

You can download Oxfam’s report Essential but Invisible and Exploited”.

Spain, France, Italy, the Netherlands, and Poland account for 72% of fruits and vegetables produced in the EU.

The European Economic and Social Committee estimated the number of migrants with temporary contracts working in the EU’s agricultural sector at 2.4 million – the equivalent to 26% of the total number of workers in the EU agriculture sector at 9.2 million in 2021. This does not include those who are employed on a non-seasonal basis, hired through intermediary agencies and those without papers. It is impossible, therefore, to have a reliable estimate.

The EU recently agreed on the EU’s new supply chain rules. This law — the Corporate Due Diligence Directive (CSDDD) — aims to make companies accountable for the damage they cause to people and the planet. 

Oxfam calls for:

A guarantee for human rights in the agriculture industry through the recent EU supply chains law – the Corporate Due Diligence Directive.

Promoting the representation and defence of migrant agricultural workers in unions.

Improved accommodation options through sufficient funding.

Ensuring workers receive training in a language they understand and have the equipment they need. 

Access to residence permits and economic compensation for migrants with an irregular status who are survivors of labor violations. This approach ensures they are not penalized by immigration laws and receive the necessary support and recognition for labor violations.  

Implementing stronger social conditionality in the EU’s common agricultural policy (CAP) with agricultural programs and payments strictly adhering to labor and social standards, especially in sectors particularly prone to exploitation like agriculture.

Lees hier het originele bericht

Van droom naar nachtmerrie

magazines.riec.nl, januari 2024 – In Nederland zijn er te weinig mensen voor teveel banen. Uitzendbureaus springen massaal in dit gat en halen mensen uit bijvoorbeeld Polen, Bulgarije en Roemenië om hier in slachterijen, magazijnen en de bouw te werken. Een goudmijn voor criminele uitzendbureaus, die op allerlei manieren extra geld uit deze mensen weten te persen en belasting proberen te ontduiken.

Een goedbetaalde baan in Nederland, dat is een mooie droom voor mensen in lage lonenlanden binnen de Europese Unie. De stromannen van de uitzendbureaus beloven hen een goed loon, een huis, gereedschap om hun werk te doen en vervoer naar hun werk. Alles wordt voor ze geregeld: ze hoeven alleen maar een contractje te ondertekenen en in de bus te stappen. 

Eenmaal in Nederland wordt de droom al snel een nachtmerrie, weet Thomas, projectleider van verschillende RIEC-casussen met betrekking tot criminele uitzendbureaus in Noord-Brabant en Gelderland. “De buslading arbeidsmigranten wordt afgeleverd bij een uitzendbureau, paspoorten worden ingenomen, de busreis naar Nederland was toch niet gratis en het gereedschap blijk je ook zelf te moeten betalen. Ze beginnen dus meteen met een schuld van een paar duizend euro en tot die is afbetaald krijgen ze hun paspoort niet terug. Het loon, waar ze zestig of zeventig uur per week voor moeten werken, is veel lager dan beloofd en een groot deel ervan wordt ook nog ingehouden voor huisvesting en vervoer. Slapen doen ze in een kamer die ze delen met anderen en soms deel je zelfs je matras met iemand die andere diensten draait dan jij. Als je klaagt ben je je loon en je huis kwijt en sta je letterlijk op straat zonder paspoort en zonder geld.”

Uitzendondernemers zijn ook vastgoedmagnaat

Criminele uitzendbureaus maken niet alleen gebruik van kansen in het grensgebied, maar ook van de verschillen in de Nederlandse en Duitse wetgeving. Thomas legt uit hoe. “De bureaus zelf zijn gevestigd in Nederland, omdat daar (nog) geen vergunningplicht geldt. De bedrijven waar de arbeidsmigranten via het uitzendbureau gaan werken zijn ook in Nederland gevestigd, want in Duitsland mogen bedrijven geen gebruik maken van deze uitzendkrachten.” 

De meeste eigenaren van deze uitzendbureaus zijn tevens vastgoedmagnaat, meestal via een wirwar van stichtingen en stromannen. De woningnood in Nederland zorgt ervoor dat ze voor aankoop van vastgoed vaak uitwijken naar Duitsland. In Goch en Weeze, kleine plaatsen vlak over de grens in Duitsland, is een groot deel van de huizen in handen van stichtingen of bedrijven die gelieerd zijn aan uitzendbureaus. Talloze arbeidsmigranten worden dagelijks heen en weer gereden van hun woning in Duitsland naar hun werk in Nederland en weer terug. “Dit is een groot probleem voor veel gemeenten in de grensregio, vooral voor gemeenten in de districten Kleve, Borken en Viersen”, vertelt een woordvoerder van het ministerie van Heimat, Kommunales, Bau und Digitaliserung (MHKBD) van de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. “Alleen al in Borken zijn naar schatting 2.000 arbeidsmigranten getroffen door hele slechte woonomstandigheden. In Kleve zijn er nog veel meer.”

Geen registratie

De woordvoerder van het Duitse ministerie begrijpt waarom uitzendbureaus ondanks het verbod toch vaak voor Duitsland kiezen voor huisvesting van arbeidsmigranten. “Huisvesting is in Duitsland goedkoper dan in Nederland, althans in de gemeenten in de grensregio. Vervallen of andere goedkope panden worden opgekocht via tussenhandelaren. Gemeenten kunnen niet meteen zien met wie ze te maken hebben. Ook maken de uitzendbureaus misbruik van de Duitse registratiewet, waarin staat dat arbeidsmigranten zich pas na 3 maanden verblijf hoeven te registreren. Maar ook na 3 maanden is er vaak nog geen registratie. Het is erg moeilijk voor de lokale autoriteiten om dit allemaal bij te houden. Op deze manier kunnen grote aantallen arbeidsmigranten worden ondergebracht in slecht onderhouden gebouwen.” 

Tien Regionale Informatie- en Expertisecentra (RIEC’s) en het Landelijk Informatie- en Expertisecentrum (LIEC) richten zich op de bestrijding van ondermijnende criminaliteit. Ze verbinden informatie, expertise en krachten van de verschillende overheidsinstanties. Daarnaast stimuleren en ondersteunen de RIEC's en het LIEC de publiek-private samenwerking bij de aanpak van ondermijning.

Lees hier verder (origineel bericht)

‘Jullie verdienen aan de arbeidsmigrant, maar voor de lasten draaien wij in Duitsland op’ 

FD, 3 juni 2024 – Duitse grensgemeenten hebben genoeg van de duizenden arbeidsmigranten die er wonen, maar in Nederland werken. ‘Voor de kinderopvang en de school moeten wij zorgen. Waar halen wij de leraren vandaan?’

Van de 1 miljoen arbeidsmigranten die in Nederland werken, wonen er zo’n 15.000 in Duitsland, meestal net over de grens.

Duitse gemeenten zijn daar niet blij mee: ze veroorzaken overlast en leveren geen inkomsten op .

Samen met buurgemeenten aan beide zijden van de grens zoeken zij naar oplossingen.

Op de stoep van de Industriestrasse in de Duitse grensplaats Emmerik heeft iemand groene kratten met lege flessen wodka, rum en whisky achtergelaten. Aan de overkant staan enkele oudere auto’s met Poolse en Roemeense kentekens geparkeerd tegen het hek van de containerhaven van het Rijnstadje. Om de hoek, op de Blücherstrasse, is een blik op het rijtje namen bij de voordeuren genoeg om het zeker te weten: hier wonen veel Oost-Europeanen.

Op straat zijn ze rond het middaguur niet. Dat is logisch, want de Oost-Europeanen zijn naar Emmerik getrokken voor werk. Maar de meesten werken niet in Emmerik, maar over de grens in Nederland. Zij worden in alle vroegte met busjes van een Nederlands uitzendbureau opgehaald, zijn soms anderhalf uur onderweg naar een distributiecentrum of een slachterij in Didam of helemaal in Scherpenzeel of Boxtel en keren pas in de loop van de avond terug.

‘Het komt overal voor’

In een rapport uit februari van de stadsregio Arnhem-Nijmegen, waar 5000 arbeidsmigranten werken die aan de andere kant van de grens wonen, wordt Euregio genoemd als de bron van een schatting dat er in totaal 15.000 arbeidsmigranten zijn die in Duitsland wonen en in Nederland werken. 

Werkgevers worden verantwoordelijk voor eventuele overlast die arbeidsmigranten veroorzaken, als het aan de coalitiepartijen ligt. Foto: Renate Beense voor het FD

Lees hier verder (origineel bericht)

Strijd tegen huisvesting en uitbuiting van arbeidsmigranten

Radio 1 Dijkstra en Evenblij ter plekke, Boxtel , 26 mei 2024 – Bewoners van Vrilkhoven zijn naar de rechter gestapt om een streep te laten zetten door de huisvestingsvergunning voor 400 arbeidsmigranten in hun dorp. Niet alleen omdat ze overlast vrezen, ook omdat ze bang zijn dat de werknemers zullen worden uitgebuit. De arbeidsmigranten gaan grotendeels voor varkensslachterij Vion aan de slag. Bewoner Marly van Leeuwen discussieert met gemeenteraadslid Gerlof Roubos.

Waar ligt de grens als het gaat om arbeidsmigratie?

Aanvullend: in het interview wordt gesproken over een filmpje wat uit een Facebookgroep van arbeidsmigranten is opgepikt. Dit is het bedoelde filmpje. Hier arriveert een nieuwe bewoner in zijn kamer in een grootschalig wooncomplex en ziet dat hij een 2-persoonskamer toegewezen heeft gekregen, waar zelfs al iemand anders woont. Die andere persoon is niet zijn partner, maar een wildvreemde. Voor de nieuwe bewoner, de filmer, is er niet meer dan een bed.

Roosendaal centrum in de ban van huisjesmelkers

Radio 1, 5 dagen, 24 mei 2024 – Verslaggeefster Mirthe van der Drift laat zich rondleiden door het centrum van Roosendaal en ziet de effecten van de particuliere kamerverhuur aan arbeidsmigranten. Veel voormalige winkelpanden huisvesten legio arbeidsmigranten, die voor hun schamele onderkomen én van hun werk vaak afhankelijk zijn van een en hetzelfde bedrijf, het uitzendbureau. Dat die het niet zo nauw neemt met de regels of zorgt dat alles tiptop is geregeld voor de arbeidsmigranten is pijnlijk zichtbaar.

×