Home » zorg

Tagzorg

De absurde paradox van de zorg: arbeid importeren terwijl talent op de bank zit

Solo Partners, 23 september 2025 – Het personeelstekort in de Nederlandse zorg bereikt dramatische proporties. Zonder ingrijpen dreigt over tien jaar een tekort van maar liefst 385.000 zorgmedewerkers. De reactie vanuit politiek Den Haag? Een roep om arbeidsmigranten als oplossing voor deze crisis.

Inmiddels voormalig minister Agema (PVV) was in mei 2025 helder: “Zeker. Ik heb iedereen nodig, dus ook de arbeidsmigrant.” D66-voorman Jan Paternotte pleit al langer voor meer arbeidsmigranten in de zorgsector, terwijl de Adviesraad Migratie arbeidsmigranten van buiten de EU voorstelt als oplossing.

De olifant in de kamer

Het is opmerkelijk dat in deze discussie een cruciale groep over het hoofd wordt gezien: de duizenden Nederlandse zzp’ers in de zorg die staan te trappelen om aan de slag te gaan. Het zijn zorgprofessionals die al beschikken over de juiste kwalificaties, de Nederlandse taal machtig zijn en de Nederlandse zorgcultuur van binnenuit kennen.

De vraag is dan ook waarom deze ‘ready-to-go zorgprofessionals’ niet massaal worden ingezet? Het antwoord ligt in de juridische onduidelijkheid die opdrachtgevers lamlegt.

Lees hier verder (origineel bericht)

Huisvesting en taalbarrière maken zorgsector huiverig voor arbeidsmigranten

Nu.nl, 9 juni 2025 – De zorgsector ziet niets in de komst van arbeidsmigranten om de personeelstekorten op te lossen, zoals voormalig minister Fleur Agema (Volksgezondheid) onlangs voorstelde. Vooral de huisvesting en taalbarrière vormen een probleem, blijkt uit een rondgang van NU.nl.

Daar komt bij dat buitenlandse diploma’s vaak onvoldoende aansluiten op de vereisten in ons land. “De inzet van arbeidsmigranten is geen snelle en makkelijke oplossing om het personeelstekort op te lossen”, zegt een woordvoerder van de Nederlandse ggz, de branchevereniging voor de geestelijke gezondheids- en verslavingszorg.

Lees hier verder (origineel bericht)

Minister Agema: werkloze arbeidsmigranten zonder zorgverzekering krijgen alleen nog acute zorg

Zembla, BNN Vara, 22 november 2024 – Arbeidsmigranten die werkloos zijn en daardoor geen zorgverzekering meer hebben, moeten voor planbare zorg terug naar hun land van herkomst. Alleen acute zorg blijft voor hen beschikbaar. Dit zegt PVV-minister Fleur Agema van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in een interview met Zembla. Ze vindt dat zorgverleners in de spreekkamer moeten gaan bepalen of een arbeidsmigrant nog recht heeft op niet-acute zorg (planbare zorg). “Het is niet aan mij om te bepalen wat acute zorg is, dat doet de beroepsgroep. En zij moeten met elkaar bepalen: wie is de persoon die we voor ons hebben en wordt het niet eens tijd dat die teruggaat naar huis?” Zorgverleners die dagelijks met ‘de onverzekerden’ te maken hebben begrijpen niets van de uitlatingen van minister Agema.

‘Onmenselijk’

Ziekenhuisdirecteur Inge de Wit van het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam reageert verbijsterd: “Onze artsen leggen een eed af om álle patiënten te zien en te helpen. Het is onmenselijk als je mensen zorg ontzegt. Als de minister daar besluiten toeneemt dan hoop ik dat ze de impact daarvan heel goed tot zich neemt.”

Agema wil 40 miljoen bezuinigen

De afgelopen jaren belanden steeds meer arbeidsmigranten uit Midden- en Oost-Europa op straat. Deze groep heeft daardoor geen zorgverzekering meer. Naar schatting gaat het om meer dan 5000 mensen (bron: stichting Barka).  De zorg die zij nodig hebben wordt betaald vanuit een subsidiepot van het ministerie van Volksgezondheid. Vorig jaar is uit deze subsidiepot bijna 75 miljoen euro gefinancierd voor de zorg voor onverzekerden. Minister Agema stelt dat werkloze arbeidsmigranten op een gegeven moment niet langer rechtmatig in Nederland zijn. Ze wil nu, onder andere door deze groep de planbare zorg te ontzeggen, 40 miljoen bezuinigen.

De uitzending terugkijken kan hier

De onverzekerden – Zembla – BNNVARA

Lees hier verder (origineel bericht)

Is toegang tot zorg een arbeidsvoorwaarde?

Medisch Contact, 7 november 2024 – Column door Boyd Thijssens – Gezond en veilig aan het werk zijn en blijven is niet voor elke werkende vanzelfsprekend. Allerminst voor arbeidsmigranten, maar ook de gemiddelde zzp’er zal zelden een bedrijfsarts of andere arbokerndeskundige (zoals een veiligheidskundige) spreken. Bijvoorbeeld om te bespreken hoe hij het werk veiliger, verstandiger en meer in balans kan doen, zodat hij het kan volhouden tot zijn pensioen, of wat te doen met een medische ingreep in het vooruitzicht. Niet voor niets dat de NVAB in haar nieuwe koers als speerpunt koos van maximale betekenis te willen zijn én blijven voor zoveel mogelijk werkenden. Niet alleen werknemers dus.

Maar hoe zit het eigenlijk met de toegang tot ‘reguliere’ zorg? Een veelbesproken thema is het toegankelijk houden van zorg voor iedereen, in het licht van de schaarste aan zorgverleners. Wat minder besproken wordt, is dat daar op dit moment al allerhande ‘omwegen’ in gevonden worden. Tenminste, door werkenden met een loondienstverband en diens werkgever.

Boyd Thijssens, voorzitter NVAB

Gezond en veilig aan het werk zijn en blijven is niet voor elke werkende vanzelfsprekend. Allerminst voor arbeidsmigranten, maar ook de gemiddelde zzp’er zal zelden een bedrijfsarts of andere arbokerndeskundige (zoals een veiligheidskundige) spreken. Bijvoorbeeld om te bespreken hoe hij het werk veiliger, verstandiger en meer in balans kan doen, zodat hij het kan volhouden tot zijn pensioen, of wat te doen met een medische ingreep in het vooruitzicht. Niet voor niets dat de NVAB in haar nieuwe koers als speerpunt koos van maximale betekenis te willen zijn én blijven voor zoveel mogelijk werkenden. Niet alleen werknemers dus.

Laten we toegang tot zorg weer als universeel recht beschouwen, in plaats van als arbeidsvoorwaarde.

Lees hier het originele bericht

Leegloop verpleegkundigen uit Italië, ook naar Nederland: ‘dreigt onherstelbaar te worden’

Bureau Buitenland, 14 augustus 2024 – Het is de grootste uittocht van Italianen sinds de massamigratie van voor de Tweede Wereldoorlog. Zes miljoen mensen wonen en werken buiten Italië, wat gelijkstaat aan maar liefst tien procent van de bevolking. En wat vooral opvallend is: het aantal jonge en hoogopgeleide mensen dat Italië verlaat, zoals zorgpersoneel. Met name het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en de Golfstaten jagen op de Italiaanse witte jassen, maar in Bureau Buitenland vertelt journalist Sonja Pleumeekers dat ook wij hier in Nederland actief op de Italiaanse markt werven.

Gebakken lucht

Italiaanse verpleegkundigen worden actief door buitenlandse wervingskantoren benaderd en geïnformeerd over de mogelijkheden om aan de slag te gaan buiten Italië. Pleumeekers sprak met de Italiaanse verpleegkundige Alice die haar weg naar Nederland heeft gevonden: “Ze zegt dat ze heel erg van haar werk houdt, maar zegt ook: ‘hoe kan iemand van mij verwachten dat ik dat nog doe als ik er niet eens van kan leven?’ Een standaard contract van een verpleegkundige levert in Italië ongeveer €1500 per maand op, maar de huur in Milaan is bijvoorbeeld al €900. Dan blijf je echt aan het eind van de maand over met ‘gebakken lucht’, zoals ze zelf zegt.”

Het salaris was voor Alice vooral de druppel die de emmer deed overlopen.Bureau Buitenland journalist Sonja Pleumeekers

Wil Italië niet verlaten

Italianen vertrekken vooral naar het Verenigd Koninkrijk, de Golfstaten en naar Duitsland. Maar ook in Nederland is er een stijgende trend van Italiaanse verpleegkundigen: dat aantal is de afgelopen vijf jaar verviervoudigd. Volgens de Nederlandse beroepsvereniging V&VN is het binnenhalen van buitenlandse verpleegkundigen slechts een druppel op een gloeiende plaat, en zeker niet de oplossing voor het Nederlandse tekort in de zorg.

Volgens Pleumeekers willen de zorgmedewerkers Italië ook liever niet verlaten, maar zien ze weinig andere mogelijkheden. “Het heeft echt met de arbeidsvoorwaarden te maken dat ze zich gedwongen voelen. En dat gaat inderdaad om het salaris. Maar het gaat ook om de werkomstandigheden.” Denk hierbij aan lange diensten, veel nachtdiensten en veel patiënten per verpleegkundige. “Het salaris was voor Alice vooral de druppel die de emmer deed overlopen.”

Lees hier het originele bericht

‘Arbeidsmigratie kan vergrijzing vertragen, maar het is geen panacee’

Financieele Dagblad, 19 juli 2024 – Vergrijzing is voorspelbaar en voltrekt zich langzaam. Maar hoe goed zijn we erop voorbereid? Het FD besteedt deze zomer aandacht aan de gevolgen van een steeds oudere, en uiteindelijk krimpende bevolking. In deel twee: kan immigratie een oplossing zijn voor vergrijzing?

Het is misschien wel het belangrijkste verschil tussen haar oude ziekenhuis op de Filipijnen en het Nederlandse ziekenhuis waar ze sinds een jaar en vier maanden werkt. Gorreti Joy Suarez — bruine krullen, verlegen lach — moet als verpleegkundige in een Nederlands ziekenhuis verplicht assertief zijn.

Suarez is een van de dertien verpleegkundigen uit de Filipijnen die in het kader van een pilot in samenwerking met Otto Healthcare naar Limburg zijn gehaald in de strijd tegen het tekort aan verpleegkundigen. Want het kost Zuyderland steeds meer moeite om ‘roosters rond te krijgen’, zegt projectleider Mirjam van der Mark.

Struisvogelgedrag

Volgens recente ramingen zullen de personeelstekorten in de zorg oplopen tot 190.000 in 2033. De Sociaal -Economische Raad (SER) becijferde enkele jaren geleden dat er de komende decennia in totaal zo’n 700.000 extra personeelsleden in de sector nodig zijn, ‘een immense opgave’.

De staatscommissie, voorstander van beperkte migratie, schrijft dat immigranten kunnen om helpen ‘de meest pijnlijke arbeidsmarkttekorten in vitale publieke sectoren’ zoals de zorg aan te pakken. Maar ‘structurele immigratie’ als oplossing voor de vergrijzing is volgens de commissie ‘struisvogelgedrag’.

Lees hier verder (origineel bericht)

×