Na zijn dood moesten de nabestaanden zelf de puzzelstukken bij elkaar zoeken van wat er was gebeurd en dat neemt de familie Kaplan politie en justitie in Nederland kwalijk.
Haar familie wil ‘heel graag’ praten, ze vinden het belangrijk dat het verhaal over Laurynas verteld wordt. “veel arbeidsmigranten die hier naar toe komen zijn zwakke vogels, die het in hun eigen samenleving niet redden.”
Als L1 en andere lokale media rondvragen bij uitzendbureaus en migrantenhotels, krijgen ze te horen dat de man niet wordt vermist en dat ook niemand hem kent. De politie doet geen mededelingen en het verhaal verdwijnt al snel weer uit het nieuws.
Een maand lang deed Follow the Money onderzoek naar de dood van de Litouwer, een zoektocht die leidde naar een rouwende familie in de Litouwse hoofdstad Vilnius, een Poolse man die een vriend is verloren en een intens gesprek in een Van der Valk motel.
De afgelopen jaren is er veel kritiek geuit op malafide werkgevers die arbeidsmigranten onder erbarmelijke omstandigheden huisvesten, hun paspoorten afnemen of op straat zetten als ze hun baan kwijtraken. In en rond Venlo en Horst aan de Maas zwerven tientallen arbeidsmigranten rond die op die manier dakloos zijn geraakt.
Op 31 oktober, een maand na de dramatische gebeurtenis, vroeg Sebastian Lutterberg van de Socialistische Partij in een raadsvergadering van de gemeente Horst aan de Maas aandacht voor de zaak. Zijn partij is in de regio actief met de Werkgroep Arbeidsmigranten die ageert tegen de komst van meer migrantenhotels en grote distributiecentra. Waar kwam de man vandaan? Verbleef hij in het nabijgelegen migrantenhotel? vroeg Luttenberg. Bedrijven moeten hun verantwoordelijkheid nemen, vond hij. ‘We moeten arbeidsmigranten zien als mensen en niet als middel om geld te verdienen’.
Als Follow the Money bij de politie navraag doet, laat een woordvoerder weten ‘in verband met de privacy van de nabestaanden’ geen mededelingen te kunnen doen over het slachtoffer.
SP’er Lutterberg heeft goede contacten bij distributiecentra en onder arbeidsmigranten en zijn zoektocht op verzoek van FTM heeft succes. Half november appt hij een voornaam: Laurynas. Drie uur later volgt een screenshot van de Facebookpagina van een man met een lange haarlok, die half voor zijn gezicht hangt. Zijn naam is Laurynas Kapkan, hij heeft gewerkt bij de Lidl in de Litouwse hoofdstad Vilnius. Op 9 september van dit jaar postte hij een foto van zichzelf met de tekst dat hij ‘out and about’ is op de fiets. Op eerdere foto’s is hij te zien met een kat, en wandelend in het bos met een fototoestel.
De ouders Vasil en Arijna zitten nog vol vragen over de dood van hun zoon. Van Gool is desgevraagd meteen bereid om in gesprek te gaan en stelt een ontmoeting voor op woensdag 13 december in een Van der Valkhotel in Best. ‘Ik heb anderhalf uur voor jullie,’ appt hij.
Van Gool laat een stilte vallen en zegt dan: ‘We hebben meer dan twintigduizend mensen bij OTTO Work Force. Ons motto is: we take care of our people – en dat menen we. Maar deze hebben we gemist. Dat grijpt me aan, en ik zeg sorry.’
Ook na afloop van dit gesprek blijft Arijana met vragen zitten. ‘Ze verdienen bij OTTO Work Force miljoenen aan arbeidsmigranten,’ zegt ze. ‘Hoe kan het dat in een woonlocatie met meer dan vierhonderd mensen maar drie welfare officers werken? Veel arbeidsmigranten die hier naar toe komen zijn zwakke vogels die het in hun eigen samenleving niet redden. Daarmee moet je rekening houden.’