Goirles Belang, 16 juni 2024 – Door Nico de Beer- Afgelopen voorjaar verzamelden verontrustende Rielenaren zich massaal voor de Tilburgse gemeenteraad. Doel van die actie was; protesteren tegen de bouw van het immigrantenhotel, aan de Rielseweg, tegen de grens van Riel, dat maar liefst 366 Poolse arbeiders wil gaan bergen. Omdat het hotel slechts 250 meter van de woonkern gepland is, is er alom begrip voor de protesterende Rielenaren.
De vrees, dat zo’n invasie van arbeidsmigranten heel wat onaangename maatschappelijke consequenties heeft voor de inwoners van het pittoreske dorp, is reëel. Bijzonder was dat ik ook mijn Poolse achterbuurvrouw Wioleta in het gemeentehuis tegenkwam om te protesteren tegen de beoogde komst van haar landgenoten. Benieuwd naar haar motivatie, ging ik afgelopen week op de koffie bij Wioleta en haar man Adrian. Gastvrij, openhartigheid en bijzonder vriendelijk waren kenmerken van het Poolse echtpaar Wioleta en Adrian. Zodoende kreeg ik een helder beeld van hun verwachtingspatroon om hun geluk in Riel in de toekomst te verzilveren.
Adrian Pempus liep in Polen al drie jaar college op de universiteit. Zijn doel was om uiteindelijk een mooie functie bij de politie te krijgen in zijn land. Echter ruim tien jaar geleden wist zijn oom hem er van te overtuigen dat je met een goede baan in het bedrijfsleven in Nederland hoger op de maatschappelijke ladder zou komen te staan!
“Dat advies heb ik meteen opgevolgd en ben hier als kraanmachinist aan het werk gegaan. Inmiddels werk ik met heel veel plezier als specialist in het vervaardigen van dakkapellen bij een bedrijf in Goirle. Nee, ik heb echt nog nooit een negatieve opmerking gehad omdat ik een Poolse achtergrond of arbeidsimmigrant ben”. Dat zou ook niet gepast zijn, want Adrian werkt zo’n 50 uur in de week uiterst correct en spreekt vloeiend de Nederlandse taal.
Wioleta (33); Tijdens haar schoolvakanties in Polen ging ze jaarlijks voor een paar maanden aardbeien plukken in Heeswijk Dinther. “Een goede vriend van onze familie in Zuid Polen, vlak bij de Oekraïense grens, moedigde mij en mijn leeftijdsgenoten aan, omdat dit werk financieel zeer de moeite waard was! Dat heb ik 6 jaar op een rij gedaan! Het laatste jaar in Heeswijk Dinther nodigde het zusje van Adrian mij voor de gezelligheid uit in haar appartement. Natuurlijk,-en niet geheel toevallig ontmoette ik Adrian daar ook. Liefde op het eerste gezicht, groeide in no-time uit tot de grote liefde van mijn leven! Ik ben meteen Nederlands gaan leren en kreeg een prachtige baan aangeboden bij een kleinschalig uitzendbureau in Tilburg.
Ervaringsdeskundige
Inmiddels zijn Adrian en Wioleta vijf jaar gelukkig getrouwd en hebben afgelopen jaar een mooi huis aan de doorgaande weg in Riel gekocht. Vanaf dag één hebben ze een prima contact met de buren, die op hun beurt de toegankelijkheid van het jonge stel zeer waarderen. “We hopen van harte dat we ook kinderen mogen krijgen. Mede daarom hebben we voor ons woongenot en rust bewust voor Riel gekozen”. Vooral Wioleta is er erg opgesteld om in een veilige en rustige leefomgeving te wonen.
“Ik heb lang in het centrum van Tilburg gewoond, maar daar durf ik na tien uur ‘s avonds écht niet alleen over straat. Het is ook de reden dat ik zo nadrukkelijk tegen de komst van een massaal immigrantenhotel ben, en dat op een paar honderd meter van ons huis. Als ervaringsdeskundige weet ik als geen ander dat de impact van zoveel Poolse arbeiders die kort bij een woonkern gevestigd zijn, heel wat overlast kan veroorzaken in de nabije omgeving. Wij hopen echt dat het beoogde plan, zeker niet zo massaal, geen doorgang zal vinden en dat Riel een fijne plek blijft om er gelukkig te kunnen wonen”.
Lees hier verder (origineel bericht)