Column Sheila Sitalsing – Volkskrant, 11 mei – Het gekke aan de noodvuurpijlen die Rits de Boer, inspecteur-generaal van de Arbeidsinspectie, deze week stond af te steken in de Volkskrant, is dat de feiten al jaren bekend zijn, ze liggen te stoven in een beerput en af en toe zegt iemand ‘schande’. De Boer sprak over hét grote politieke thema, de kwestie die kiezers hoog zit: migratie. Preciezer: over mensen die werk komen doen dat Nederlanders weigeren, zoals kippen doodmaken of midden in de nacht een vandaag-besteld-morgen-in-huis-impulsaankoop opzoeken in een magazijn.
Het zijn er veel – arbeidsmigranten en hun gezinnen vormen het grootste deel van de migranten – en ze worden als vuilnis behandeld. De Boer legde het maar weer uit, wie weet leest iemand aan de formatietafel een kwaliteitskrant: arbeidsmigranten worden ‘als bulkgoed’ hierheen gehaald, onder tenhemelschreiende omstandigheden gehuisvest, en werken in bedrijven die weinig bijdragen aan de welvaart als je alle humanitaire kosten en de druk op de omgeving meerekent.
Het systeem maakt het zo verleidelijk om goedkope arbeid te importeren dat je als opdrachtgever gek zou zijn het niet te doen. Eerst kwamen ze uit het oosten van de Europese Unie. Het kon nóg goedkoper; tegenwoordig staan er Oezbeken op bouwsteigers en rijden Filipijnen hier vracht rond. Controles op misstanden schieten tekort, waardoor de FNV geregeld naar de rechter stapt, bijvoorbeeld wanneer een transportbedrijf onderbetaalde Filipijnse chauffeurs maanden achtereen in de vrachtwagencabine laat slapen met eens per week een douche.
De oplossingen liggen voor de hand: geen vergunningen voor laagwaardige bedrijvigheid die op arbeidsmigranten drijft, de standaard voor arbeidsomstandigheden verhogen, flexibilisering van de arbeidsmarkt herzien (er ligt al heel lang een gezaghebbend advies), bij misstanden boetes opleggen die hoger zijn dan het voordeel van uitbuiting.
En het belangrijkste: kiezen. Wat voor economie wil Nederland zijn? Zelfs de bedrijvenvereniging VNO-NCW vindt: ‘Er is behoefte aan een echte langetermijnvisie op wat onze economie aan arbeidsmigratie nodig heeft, en aan meer regie.’
Lees hier verder (origineel bericht)