Gelderlander, 20 september 2025 – Een tentje, een matje in het park, onder de brug of bij het casino: dakloze arbeidsmigranten zoeken ‘s nachts allerlei verschillende slaapplekken op. Nijmegen worstelt met het toegenomen aantal van deze groep daklozen. Wie zijn deze buitenslapers? En hoe is het, elke dag opnieuw op straat slapen? „Elke keer ben je bang dat iemand je aanvalt.” Een aantal van hen doet hun verhaal.
Het stinkt er naar plas. In het zand ligt het vol takken en bladeren. Eigenlijk is het maar een groezelig stuk park, verscholen in een oude nis van een stadsmuur. Wat voor de meeste mensen niet meer is dan een vies onbenullig stuk park, is voor de dakloze arbeidsmigrant Art (43) een serieuze slaapplek.
‘Iedere keer sta ik weer op straat’
Norbert ligt een paar meter verderop, tussen de terrasstoelen van een lunchroom. De Oost-Europeaan was nog maar net in slaap en wil graag over zijn leven vertellen.
„Ik heb geen vrienden, geen contact met familie”, vertelt hij. „Iedere keer kom ik op straat te staan als ik mijn baan verlies of m’n contract afloopt.”
Lees hier verder (origineel bericht)