Investico 3 november 2021 (nog steeds actueel!) – Op papier is de zorg voor arbeidsmigranten keurig geregeld en zijn gespecialiseerde praktijken niet nodig. Ze hebben hetzelfde basispakket als iedere Nederlander en recht op huisarts- en ziekenhuisbezoek. Maar in de praktijk krijgen ze voor dezelfde premie te laat, minder, of zelfs geen zorg, blijkt uit onderzoek van platform voor onderzoeksjournalistiek Investico voor De Groene Amsterdammer en Trouw.
ARBEIDSMIGRANTEN KRIJGEN VOOR DEZELFDE ZORGPREMIE MINDER, TE LAAT, OF ZELFS HELEMAAL GEEN ZORG
We [Investico] spraken voor dit verhaal verschillende (oud)werknemers uit de uitzendbranche over hoe het er achter de schermen aan toegaat. Zieke werknemers zijn simpelweg een kostenpost, vertellen zij: doktersbezoeken zijn duur, en kosten tijd. Als het niet anders kan regelt het uitzendbureau een busje van het bungalowpark naar de dokterspraktijk, en gaat er een medewerker als tolk mee naar het gesprek. Wanneer het uitzendbureau moet opdraaien voor de kosten worden werknemers ontslagen of geïntimideerd om zelf ontslag te nemen. Omdat de werkgever hen voorzag van een huis én een zorgverzekering belanden zieke of gewonde mannen en vrouwen soms onverzekerd op straat.
UITZENDBUREAUS SPELEN ZELF VOOR DOKTER
Veel arbeidsmigranten staan niet ingeschreven bij een huisarts en dan kost het veel tijd om een afspraak te regelen. ‘Dus vertelden we mensen van tevoren al dat er geen plek was bij de dokter’, zegt Wiktoria. Coördinatoren gaan dan zelf voor dokter spelen. ‘Vaak raadden we een paracetamol aan. Met de boodschap: dan gaat het vast wel weer over.’ Dat gaat soms flink mis. Bijvoorbeeld toen iemand een blindedarmontsteking bleek te hebben, vertelt Wiktoria. ‘Of toen iemand haar been had gebroken. De coördinator zei toen: “Doe er maar wat ijs op.”’ Monika vertelt hoe ze een man bewusteloos op zijn kamer aantrof: ‘Die had zijn rug gebroken toen hij van grote hoogte naar beneden viel op zijn werk. Hij was gewoon naar huis gestuurd.’
De gewonde magazijnmedewerker of de zieke tomatenplukker die wel bij de dokter terechtkomt loopt tegen een nieuw probleem aan. Bij de huisarts is meestal geen tolk beschikbaar en de arbeidsmigranten spreken vaak geen Nederlands en slecht Engels. Dus gaat de coördinator van het uitzendbureau mee om te vertalen. ‘Dat is aan de ene kant natuurlijk positief’, zegt Wiktoria, ‘want diegene moet geholpen worden. Maar aan de andere kant weet de coördinator dan opeens jouw hele geschiedenis en alles over jouw gezondheid.’
Naar het originele bericht