Dit Brabantse dorp oogt desolaat, kil en winderig, maar deze bewoners blijven het trouw: ‘Mij krijgen ze niet weg’

BN De Stem, 27 april 2024 – MOERDIJK – ,,Schei uit”, wuift Peter van Meel de suggestie direct weg. ,,Verhuizen? Nooit! Dit dorp mag dan omsingeld worden door industrie, windmolens, nou weer van die grote pakhuizen, hoogspanningsmasten en ik weet niet hoeveel arbeidsmigranten, mij krijgen ze niet weg.” Grijnzend: ,,Ja, tussen zes plankjes.”

Moerdijk. De gelijkenis met dat andere dorp dat werd belaagd, dringt zich op. Het Gallische dorp van de populaire striphelden Asterix en Obelix, dat tweeduizend jaar geleden werd belegerd door de Romeinen. En stand hield, net als het dorp Moerdijk dat zich al decennialang verzet tegen de alsmaar oprukkende industrie.

Moerdijk. Tot net voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog een levendig vissersdorp met een bloeiende middenstand. Waar het een komen en gaan is van reizigers en goederen die met de veerboot het Hollands Diep over gaan. Maar als in 1936 de autobrug klaar is, wordt alles anders. Reizigers en goederen gaan voortaan aan Moerdijk voorbij.

Het wordt een slaperig dorp dat wreed ontwaakt als Haagse politici en Rotterdamse havenbaronnen in de jaren 70 besluiten dat de oevers van het Hollands Diep een uitstekende plek voren voor zware industrie. Pal naast het dorp wordt een zeehaven aangelegd. Bijna 2500 hectare grond – vele malen de grootte van het dorp – wordt het domein van honderden bedrijven waaronder grote jongens als Shell en afvalverwerker ATM.