Hoe Nederland een lagelonenland kon blijven
De Groene, 16 oktober 2024 – Nederland wil een hightech kenniseconomie zijn, maar grote sectoren drijven hier op goedkope wegwerparbeiders. Hoe krijgen werkgevers dat voor elkaar? Naar de bodem van de arbeidsmarkt in zeven stappen.
‘Ik denk dat het verdienmodel van te goedkope arbeid te lang dominant is geweest en onbelemmerd zijn gang heeft kunnen gaan.’ Aan het woord is Eddy van Hijum, namens nsc de nieuwe minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. In gesprek met de Volkskrant pleitte hij aan de vooravond van Prinsjesdag voor een economische omslag. Uit de kop: ‘We moeten echt selectiever worden.’
De snelwegen richting België en Duitsland zijn tegenwoordig omzoomd door op slecht betaalde arbeid drijvende distributiecentra. Ook in de minder chique winkelstraat, waar het inkomen van menig zzp’ende kapper of nagelstylist niet boven het bestaansminimum uitkomt. Op Schiphol deden mbo-stagiaires gratis en voor niets het werk van stewards en stewardessen.
Ondertussen worden de bossen van Noord-Limburg bevolkt door ‘buitenslapers’: aan lager wal geraakte arbeidsmigranten, vooral uit Oost-Europa, hebben samen met hun baan ook hun dak boven het hoofd verloren.
Welkom in de anti-kenniseconomie. Hoe is dat mogelijk in een van de rijkste landen ter wereld, waar werkgevers zich verbijten over hoe duur personeel tegenwoordig is? Hoe krijgen bedrijven dat voor elkaar? En, misschien wel de belangrijkste vraag: welke rol speelt de Nederlandse overheid hierin?
Lees hier verder (origineel bericht) Of kies deze link