21 september 2024 – De Nederlandse overheid maakt veel werk van het uitroepen van een asielcrisis maar met het in goede banen leiden van arbeidsmigratie heeft men veel minder haast. De maatregelen om malafide praktijken rond arbeidsmigratie aan te pakken, zullen op z’n vroegst worden ingevoerd rond 2027. Maar kunnen we nog wel zo lang wachten? En waarom maakt de overheid geen spoedwet die het leven van malafide uitzenders zo zuur mogelijk maakt?
Stichting Bewonersbelangen Arbeidsmigratie pleit voor het vlug nemen van maatregelen om zo te voorkomen dat hele dorpen en wijken onleefbaar worden.
Traag Den Haag
Stichting Bewonersbelangen Arbeidsmigratie was aanwezig bij het commissiedebat over arbeidsmigratie op 4 september 2024. Helaas laten de noodzakelijke maatregelen om de arbeidsmigratie in goede banen te leiden nog lang op zich wachten. Het gevoel dat je erbij zou kunnen krijgen, is dat de politiek wel wil maar niet durft. En dat is zorgelijk. Want juist arbeidsmigratie zorgt voor de grootste toestroom van mensen naar Nederland en heeft de grootste impact op de maatschappij. De negatieve effecten van arbeidsmigratie worden met name veroorzaakt door de ‘vrije markt’, oftewel shortstay huisvesting, kortlopende contracten en de ontelbare malafide praktijken in deze business.
Nu ingrijpen is nodig
Niemand weet exact hoeveel arbeidsmigranten er jaarlijks naar Nederland komen, hoeveel arbeidsmigranten er momenteel in het land zijn en hoeveel mensen uit deze groep op straat komen te staan. Deze ‘industrie’ is ondoorzichtig en beangstigend. Wie om zich heen kijkt, beseft dat het om heel grote aantallen gaat. De huisvesting van de grote groep kortblijvende flexwerkers zorgt voor een enorme ontwrichting van dorpen en wijken. En ook voor de migrant zelf is het allesbehalve fijn. Stichting Bewonersbelangen Arbeidsmigratie heeft hier al vaker over geschreven.
lees ook: Shortstay, een lange lijst ellende en Hoe shortstay de leefomgeving ontwricht
Als de politiek in het huidige tempo het thema arbeidsmigratie blijft aanpakken, dan is te voorzien dat we met grote maatschappelijke ontwrichting te maken krijgen vanwege de constante toestroom van mensen die geen perspectief geboden krijgen en die geen binding met hun omgeving hebben.
Goede ideeën, slechte timing
Er zijn voldoende goede ideeën om het probleem behapbaar te maken. Het kabinet heeft zich gecommitteerd om alle punten uit het rapport van de commissie Roemer te implementeren. Ook denkt men aan een uitzendverbod voor de vleessector. Dat is allemaal nodig en zeker een stap in de juiste richting. Maar waarom zo traag? De inwerkingtreding van de Wtta (Wet toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten) waarin de meeste punten van Roemer verwerkt zitten, zal pas op 1 januari 2027 volledig zijn. Dat is inmiddels 2 jaar later dan ooit de bedoeling was.
Tot het zover is, zijn arbeidsmigranten vogelvrij en kunnen malafide uitzenders gewoon doorgaan met hun mensonterende praktijk
We moeten wel durven kiezen
Het niet maken van keuzes en het niet snel invoeren van restrictief beleid is ook een keuze. Elke dag dat de overheid geen maatregelen neemt om nu de rem te zetten op de meest schrijnende praktijken, is een dag waarop Den Haag de malafide uitzenders een hart onder de riem steekt en een middelvinger opsteekt naar hele dorpen, buurten en slecht behandelde arbeidsmigranten.
Er wordt vaak geschermd met de noodzaak van arbeidsmigratie. Maar als we eerlijk zijn, kunnen we stellen dat er met een meer gerichte instroom minder politieagenten, minder zorgmedewerkers en minder controleurs nodig zijn. We moeten keuzes maken. Kiezen voor de economie die we willen hebben en kiezen voor leefbare buurten. Het zijn keuzes die lef vergen en het is de hoogste tijd dat de beleidsmakers dat lef tonen.