EenVandaag, 14 mei 2025 – Hoewel de meeste Nederlandse gemeenten géén limiet stellen aan het aantal arbeidsmigranten dat binnen hun grenzen mag gaan wonen, groeit het aantal gemeenten dat wél regels invoert of dat overweegt te doen. Dat blijkt uit een inventarisatie.
Uit een inventarisatie van EenVandaag onder 157 gemeenten blijkt dat dertien gemeenten een maximum hebben vastgesteld voor het aantal arbeidsmigranten. In elf andere gemeenten is het overwegen van een dergelijke grens onderwerp van gesprek.
Leefbaarheid, sociale cohesie en woningmarkt
De gemeenten die grenzen stellen, doen dat meestal uit zorgen over leefbaarheid, sociale cohesie en de druk op de woningmarkt. Zij hanteren daarbij doorgaans óf een maximaal percentage arbeidsmigranten ten opzichte van het aantal inwoners, óf een limiet op het aantal beschikbare huisvestingsplekken speciaal bedoeld voor deze groep.
Zo wil de gemeente Peel en Maas, waar 4.500 arbeidsmigranten wonen, dat maximaal 10 procent van het totale aantal inwoners uit arbeidsmigranten bestaat. Die grens is bereikt en daarom verleent de gemeente geen vergunningen meer voor huisvesting voor deze groep.
Lees hier verder (origineel bericht)