NRC, 5 december 2023 – Arbeidsinspectie – Er wordt meer geld uitgetrokken om uitbuiting op de werkvloer tegen te gaan, maar dat leidt niet tot effectieve bestrijding. Het geringe aantal onderzoeken is pijnlijk voor de Arbeidsinspectie. Arbeidsuitbuiting en de bestrijding ervan staan hoog op haar agenda.
De reden voor de terugloop van het aantal strafrechtelijke onderzoeken is tweeledig. De rechter hanteert sinds 2016 een striktere interpretatie van wetsartikel 273F waardoor uitbuiting moeilijker bewijsbaar is. De Arbeidsinspectie richt zich hierdoor in plaats van op uitbuitingszaken vaker op andere criminele of bestuurlijke overtredingen, die makkelijker te bewijzen zijn.
Ernstige benadeling
Voor de wet is arbeidsuitbuiting een vorm van mensenhandel. Op het delict staat – net als op seksuele en criminele uitbuiting en gedwongen orgaanverwijdering en orgaanhandel – twaalf jaar cel, en dertig jaar als het de dood tot gevolg heeft. Om een uitbuiter te veroordelen moet het misdrijf aan meerdere criteria voldoen: er moet sprake zijn van dwang, het slachtoffer moet geworven zijn, het vervoer of huisvesting geregeld, de werkomstandigheden moeten slecht zijn, er moet financieel voordeel zijn voor de baas.
Wildgroei
Greta, een groep internationale deskundigen op het gebied van mensenhandel van de Raad van Europa maakt zich ook zorgen over de wildgroei aan uitzendbureaus voor arbeidsmigranten. Daarvan telt Nederland er inmiddels 15.000. De helft van de arbeidsmigranten komt via een uitzendbureau naar Nederland, volgens Greta. De onderzoeksclub vindt dat er strengere regels moeten komen voor uitzendbureaus en dat ze beter gecontroleerd moeten worden.
De discussie over arbeidsbemiddelaars voor migranten woedt al langer. Deze bemiddelaars regelen naast werk vaak ook een woning voor de migrant. Dat is, zei de Arbeidsinspectie zelf eerder in NRC, een gevaarlijke constructie. Arbeidsmigranten komen zo in de ‘tang’ bij het uitzendbureau: als ze hun baan verliezen, moeten ze ook hun huis uit.
Lees hier verder (origineel bericht)