NRC, 27 juni 2025 – Opinie – Pas als we grip op migratie weten te krijgen, zal het onderwerp van de politieke agenda verdwijnen, schrijft Steije Hofhuis. En dat is helemaal niet onmogelijk.
In talloze commentaren van hoogopgeleide Nederlanders klinkt toenemende ontzetting door. De planeet warmt op, soorten sterven uit, personeelstekorten knellen, minderheden worden gediscrimineerd, rechtsstatelijke normen brokkelen af en aan de randen van Europa woedt oorlog. Maar waar gaan verkiezingen, campagnes en debatten keer op keer over? Migratie en asiel! Terwijl immigratie een doodnormaal verschijnsel is, van alle tijden, waar asiel momenteel maar een klein onderdeel van uitmaakt, toch?
Arbeidsmigratie in de luwte
Dan is er de arbeidsmigratie. Waar links nogal eens de impact van asielmigratie bagatelliseert, zien we hier vooral afleidingsmanoeuvres op rechts. VVD-leider Mark Rutte won vele verkiezingen met de belofte om met name laaggeschoolde immigratie terug te dringen. ‘Orde op zaken’ en ’doorpakken’ waren zoal de leuzen. Maar ondertussen brak arbeidsmigratie, ook van laaggeschoolden, onder zijn kabinetten record na record.
Dat is geen toeval. Werkgeversbelangen zijn bij de VVD sterk vertegenwoordigd. Voor hen is een grote poel van goedkope arbeid aantrekkelijk. Hetzelfde geldt voor de BBB, die campagne voerde tegen migratierecords, maar zich in het verkiezingsprogramma vrijwel exclusief richtte op asiel – een prioriteit die de belangen van de agro-industrie niet schaadt. Sinds enige tijd zien we bij deze partijen wel iets van een retorische kentering. Maar de recente strijd om de gewilde demissionaire asielportefeuille doet vermoeden dat men arbeidsmigratie toch graag in de luwte houdt.
Lees hier verder (origineel bericht)