ESB, 16 oktober 2025 – door Rits de Boer – Nederland kampt met een historische arbeidskrapte. De beschikbare macro-economische instrumenten zijn echter vooral gericht op het stimuleren van de arbeidsvraag, terwijl er juist behoefte is aan demping. Hoe zouden instrumenten die de vraag temperen eruit kunnen zien?
In het kort
- Nieuwe instrumenten, zoals een verplichte loonstijging of een variabel percentage uitzendarbeid, verdienen overweging.
- Een krappe arbeidsmarkt en inflatie bestrijden met bezuinigingen is slecht voor de welvaart en de structuur van de economie.
- Grootschalige arbeidsmigratie draagt niet bij aan het oplossen van onze huidige maatschappelijke problemen.
De extensieve, arbeidsintensieve en laagproductieve groei die het gevolg is van grote arbeidsmigratie, kan voor meer arbeidsaanbod zorgen, maar brengt geen van onze maatschappelijke problemen een stap dichter bij een oplossing. Denk aan CO2, stikstof, energie, schoon water, de huizenmarkt, publieke voorzieningen, het daardoor versterkte maatschappelijke ongenoegen, en de politieke en bestuurlijke impasses. Al deze problemen worden juist groter.
Er is daarom behoefte aan kapitaalintensieve, arbeidsbesparende groei, en om dit te bereiken zijn bewuste keuzes nodig (Nederlandse Arbeidsinspectie, 2022; Staatscommissie, 2024; DenkWerk, 2025; IBO, 2025). In dit artikel betoog ik dat het maken van deze scherpe keuzes vraagt ook om macro-economische instrumenten die de arbeidsvraag kunnen temperen, en doe ik suggesties hoe dergelijke instrumenten eruit kunnen zien.
Lees hier verder (origineel bericht)