Straat Consulaat, 2 december 2024 – Dit is een maandelijkse column waarin Jan de Vries en Marlies Filbri afwisselend hun visie delen over dakloosheid en de maatschappelijke ontwikkelingen daaromheen.
We hebben een enorme crisis in dit land. In Den Haag zie ik ze in relatief grote getalen, maar niet veel meer dan voorheen. Geen rolkoffertjes over het Plein of dronken Engelsen die in de Hofvijver springen. Alleen wat groepen die teleurgesteld naar de puinhoop van het Binnenhof kijken.. Maar cijfers vertellen niet het hele verhaal – een crisis moet je vooral voelen. En dat gevoel, zo blijkt, wordt serieus genomen.
De ‘toeristencrisis’ in Den Haag
De crisis waar ik het over heb is natuurlijk de toeristencrisis. Het land wordt van Noord tot Zuid, van Oost naar West overspoeld met hordes toeristen. Die slapen gewoon buiten, in tentjes, in parken, in portieken, overal waar nog een plekje is. Wildkampeerders die zorgen voor enorm veel overlast en onveiligheid. Althans, dat gevoel hebben gemeenten kennelijk.
De wrange waarheid achter het cynisme
Dit cynisme verhult een wrange waarheid: onder het mom van overlast door toeristen worden dakloze mensen bestraft voor hun dakloosheid. Het is niet alleen wreed en onrechtvaardig, maar getuigt van een ongekende kortzichtigheid om mensen te beboeten die noodgedwongen buiten slapen.
<a href=”https://www.WEBSITE/” target=”_blank” rel=”noopener”>Lees hier verder (origineel bericht)</a>