Volkskrant, 8 november 2025 – Opinie door Sheila Sitalsing – Er gaan dagen voorbij dat ik niet denk aan Mariëlle Paul, demissionair minister van Sociale Zaken namens de VVD, maar nu heb ik haar handschrift gezien. In ronde letters schreef ze ‘nee!’ en ‘niet doen!’ in de kantlijn van een advies van haar ambtenaren om haast te maken met een wetsvoorstel dat een beetje verlichting moet brengen in de toestand van uitgebuite arbeidsmigranten. Sindsdien denk ik veel aan Mariëlle Paul, in combinatie met het woord: waarom?
De parallelle uitbuitingseconomie waarin mensen die hierheen zijn gehaald met z’n twintigen in een eengezinsflat slapen en één douche delen, terwijl de werkgever wekelijks 150 euro huur inhoudt op hun loon, is natuurlijk niet écht een probleem ‘van de mensen thuis’, zoals wij tegenwoordig worden genoemd door politici die zeggen dat ze ons welzijn van groot belang vinden.
Maar als mens thuis geloof ik niet dat je oprecht geïnteresseerd kunt zijn in ons welzijn als je andere maatstaven hanteert voor een Pool in het Laakkwartier dan voor ons. Als mens thuis heb ik er bezwaar tegen dat degenen die hierheen worden gehaald om werk te doen dat niemand wil doen worden behandeld alsof ze geen volwaardige mensen zijn – dat gebeurde een paar generaties geleden ook al.
Lees hier verder (origineel bericht)