GF Actueel, 24 september 2024 – Met loonaangiftegegevens wil de Tweede Kamer de Arbeidsinspectie beter naar onderbetaling van arbeidsmigranten kunnen laten kijken. Én de registratie van arbeidsmigranten beter op de rit krijgen.
Negen aangenomen en acht verworpen moties. Dat is de score van de stemmingen deze middag in de Tweede Kamer over mogelijk extra beleid voor arbeidsmigranten in Nederland. Mogelijk, want of de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ook daadwerkelijk werk gaat maken van de aangenomen moties, moet nog blijken.
Koppelen van gegevens loonaangifte
Eentje die best kans maakt om een wettelijke verplichting te worden is een koppeling van de loonaangifteketen aan de Basisregistratie Personen (BRP) en het Register Niet Ingezetenen (RNI) als eerste stap om de registratie van buitenlandse werknemers te verbeteren. Dit is een motie van Mirjam Bikker (CU). Daarmee samenhangend zou diezelfde loonaangifteketen gebruikt moeten kunnen worden om de Arbeidsinspectie proactief te laten toezien op onderbetaling van arbeidsmigranten Motie van Caroline van der Plas (BBB).
Wel A1 verklaring, beperking doordetachering
Van dezelfde BBB-voorvrouw werd een motie verworpen om het werken met een A1-verklaring alleen mogelijk te maken voor inkomens van tenminste 130% van het wettelijk minimumloon. De A1-verklaring is er om aan te tonen dat voor een buitenlandse medewerker sociale premies worden afgedragen in het land van herkomst. Een verklaring die ook wordt gebruikt voor werkers van buiten de EU die zijn gedetacheerd naar EU-landen. Een motie van D66’er Paternotte om de oneigenlijke detachering van derdelanders via EU-lidstaten naar Nederland zo veel mogelijk te stoppen werd dan wél weer aangenomen. Maar dat is feitelijk al de inzet van de Arbeidsinspectie, zo bleek eerder dit jaar bij de presentatie van een rapport over dit zogenoemd doordetacheren.
Arbeidsmigratie fiscaal duurder maken
Potentieel eveneens ingrijpend op het kostenplaatje van arbeidsmigranten is de aangenomen motie van VVD’er Thierry Aartsen over een rijksbrede verkenning van meer sturing op arbeidsbesparing en arbeidsproductiviteit binnen bestaande regelingen. Dat gaat met name over de fiscale regelingen, die nu nog én vriendelijk zijn voor werkgevers omdat ze zaken zoals huisvestingskosten mogen inhouden op het bruto loon én voor arbeidsmigranten omdat die dat in hun nettoloon dus minder hard merken.
Lees hier het originele bericht