Arbeidsmigranten schrijven zich te vaak niet in in Nederland

Doordat arbeidsmigranten zich vaak niet inschrijven in de basisadministratie (BRP)¹ bouwen ze geen rechten op in Nederland.² Ook is hierdoor niet bekend wie allemaal in ons land is en hoeveel arbeidsmigranten er op een gegeven moment hier aan het werk zijn. We kunnen van arbeidsmigranten, die nieuw zijn in ons land en onbekend zijn met onze systemen, niet verwachten dat zij zichzelf inschrijven in de basisadministratie. De commissie Roemer adviseerde om werk te maken van het inschrijven van arbeidsmigranten.³ Maar tot op heden is er geen controle op inschrijving in de BRP en worden arbeidsmigranten te vaak niet gewezen op de verplichting om zich in te schrijven.

Uitzendbureaus zouden deze verantwoordelijkheid moeten pakken (maar doen dat niet)

de uitzendbureaus kennen de Nederlandse systemen goed en zijn bovendien de werkgever van arbeidsmigranten die nieuw zijn in ons land. Toch hebben juist brancheverenigingen ABU en NBBU fel gestreden om de verantwoordelijkheid voor een correcte inschrijving bij hen weg te houden. ⁴

De logica voorbij

Wie langer dan vier maanden in Nederland verblijft, moet zich als ingezetene inschrijven in de basisadministratie. Wie daarna het land definitief verlaat, moet zich uitschrijven. Op papier is dit een simpele verplichting die relatief makkelijk kan worden nageleefd.
Toch bestaat er een grote weerstand tegen het inschrijven van arbeidsmigranten. Arbeidsmigranten zijn zelf soms bang om hun rechten in het thuisland te verliezen als ze elders staan ingeschreven. Maar ook de uitzendbureaus en zelfs de huisvesters spelen een kwalijke rol in dit proces.⁵ Juist zij zouden ervoor moeten zorgen dat iedereen die ze tewerkstellen, zich aan de regels omtrent inschrijving houdt. Maar om allerlei redenen proberen de uitzendbureaus keer op keer de verantwoordelijkheid bij de arbeidsmigranten neer te leggen, nieuwkomers die de Nederlandse systemen niet kennen.

Men voert als belangrijkste reden op dat een uitzendbureau geen verlengde is van een gemeenteloket. Maar dat is de wereld op z’n kop als men zich bedenkt dat datzelfde uitzendbureau wel helpt met het inschrijven in het Register Niet Ingezetenen (het toeristenregister) en ook bij het aanvragen van een BSN nummer. Zonder een RNI-inschrijving namelijk geen BSN en zonder BSN is verlonen onmogelijk. Uitzendbureaus helpen dus wel bij wat nodig is om het verdienmodel te borgen, maar niet bij wat nodig is om arbeidsmigranten hun rechten te laten opbouwen in Nederland.